Kızıl Nöbet 1- TAMAMLANDI

Senin gökyüzünde, benim yerim yoktu...

Mültideki; Göksel- Yalnız Kuş, sonra açıcağınız yeri belirtim orda açın lütfen :))

Yeni bir başlangıç, sona doğru... KN 1'in 2 sezonu sizlerle beraber 🌸💫

Gemi bir kaç günlüğüne açık denizde....
Ama gelmeden bu iş burda bitmez...!

Yeri geldiğinde hayal kurmayı da bilir insan, onlar belki kurabilicekleri en büyük hayalde belkide mutlu sonls bitticeğini umut ettikleri bir masalda yaşıyorlardı. Ben size cevabını vereyim; bu tuttuğumuz nöbetin sonunda İsmail abi bile ne olucağını bilemez, çünkü buranın adı; Kızıl Nöbet, bambaşka bir dünya. Mutluluğu tanımayanların yaşadığı bir dünya. Çünkü yazar nedenini bilmediği halde karşıydı mutlusuzluğun ikizine mutluluğa. Yinede hayal kurmak hoştur, uyanmadıkca, acaba rüyalarda yaşasadıydık dünya ne olurdu? Viih vıcık vıcık!
Askerler mutluluğu ne zaman tanıma şansı bulurdu onca çilenin içerisinde, kim bilir?? Onca çilenin içinde kim düşünücekti aşkı? yaşamayı? nefes almayı? ve hayata tutunmayı?
Onlar. Bayrak Tim'i. Saydığım bütün herşeyin üstesinden gelebilecek güçteydi, her akser gibi.

Pamir koğuşa döndüğü gibi yatağına uzandı yavaş yavaş ve Poyraz'dan dolabında ki Ecemden son kalan anıyı, başörtüsünü getirmesini istedi. Başörtüyü burnuna dayayıp kokusunu içine çekmeye çalıştı; "Poyraz. Kokusu gitmiş, laaan Poyraz kokusu yook!"

"Gidicek tabi Pamir. Ver ben onu yok edeyim, sen onu gördüğün sürece iyi olmayacaksın."

"Yok dursun yerine koy. Son anıyıda yok etmeyeyim"

Arkadam "PAMİR!" diye bir ses yükseldi.

"Yandık mı? Yandık. Öldük mü? Hadi inşallah! Al..Albayım, hangi rüzgar sizi buraya attı acaba?" diye sordu Pamir.

"Bu soruyu benim sana sormam lazımdı, cevabını alabilir miyim?"

"Doktor bıraktı doktor gidebilirsin dedi"

"Yalan söylemeyi bile beceremiyorsun. Hastaneden aradılar, kaçmışsın"

"Valla kaçırdılar beni, benim suçum yok, şu Poyraz varya bide bunun yandaşı var kızıl sarı bir tuhaf saçları var..ha yaa adını unuttum, karadenizli varya..."

"Pamir sus!"

"Suçsuzum hakim bey!"

"Albaydık Hakim olduk. O da iyimiş. Pamir ne yapıyorsan yap, ama varya..neyse!"

"Size baba diyebilir miyim o zaman?"

"La havle! La havle! Gidiyorum ben!"

"Güle güle Albayım, kendinize iyi bakın, sağlıcakla kalın, güle güle gidin"

Ömer Whatsapp'tan grup açıp bizimkilere mesaj attı.

Ömer: Bizim eskiden bir yer vardı ya depo gibi işte oraya gelin, Pamir sen allah aşkına yerinde dur. Albayı sorun etmeyin, herşey bende.

Pamir kişisi grubun adını "Kendilerini pişmiş sanan çürük yumurtalar🐣" diye değiştirdi.

Yavuz kişisi grubun adını "BAYRAK TİM'İ🇹🇷💫👊🏻" diye değiştirdi.

Pamir: Banane banane banane bende gelcem bende ne oluuur komutanım valla gıkımı çıkartmam oturup uslu uslu sizi izlerim

Poyraz: Ben şuan neden yanımdaki adamla yazışıyorum bilmiyorum ama Pamir, yavrum, sen yaralısın başımıza iş açma şimdi.

Pamir: ULAN MAL! Senin dikişlerin patlamamış mıydı? Ayşegül seni Emir'le hastaneye getirmemiş miydi? Ne ara unuttun bunları.

Poyraz: Sus sus! Hatırlatma o günleri.