"Bir dilek hakkın olsa ne isterdin" diye sordu Zeynep.
"Çocuk olmak isterdim " dedim. Çocuk olmak. Eğer çocuk olarak kalsaydım. Batu yanımdan gitmiş olmayacak tüm bu kötü anıları yaşamamış olacaktım.
Batu giderken aslında anılarımı hayallerimi de al...
"Unuttum sandıklarım meğersem yıllar boyu kalbimin en ücra yerinde yeniden alevlenmeyi bekliyordu sanki"
•Uğur Çalışkan ~Unutmak istiyorum
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
...10 YIL ÖNCE.....
"Hayır hile yaptın Doğuş. Oynamıyorum ben." demişti Aylin. Elindeki topu sinirle fırlattığı zaman Güliz Teyze'nin olduğu evin penceresine gelmişti top. Ve cam kırılmıştı.
Aylin ve Doğuş birbirine şaşkınca baktığında Güliz Teyze'nin bağırma seslerini duyduklarında Doğuş, Aylin'in elini tutup hızla koşmaya başladı.
Ara sokaklarda bilmediği yolları koştular. Sonra nefesleri daha fazla koşmaya el vermeyince yol kenarında ki kaldırıma attılar kendilerini.
Doğuş'da aynı şekilde gülüp; "Delisin sen o top öyle atılır mı kızım?" Dedi Doğuş. Sonra ikisi de aynı anda güldüler.
"Annem bir daha top almayacak galiba. Baksana kaptırdığımız kaçıncı top. Bakkalcı Amca zengin olacak bu gidişle..." dedi Aylin.
Bir süre öyle güldüler...
......
İkisi de 8 yaşındaydı. Doğuş mahalleye yeni taşınmış Aylin'in karşı komşusu olmuştu.
Annesi ona Batu adını babası ise doğuş adını vermişti. Annesi onu terk ettiği zamandan beri doğuş adını kullandı.
Batu annesi onu terk ettiği zaman iyileşmek için çok çaba sarf etti. İnsanlar ile ilişkisini kesti. Babası ile konuşmadı. Sırf babası da onu terk etmesin diye. Ondan sıkılmasını hiç istemedi. Batu Doğuş hastaneden çıktıktan sonra eve girdi. Annesinin kokusu vardı o evde.
Geceleri ağlarken görüyordu Doğuş'u babası Cemal bey.
Sonra Cemal bey evi kiraya verip başka bir yerde ev aldı. Çünkü o ev Cemal bey içinde kötü anılar barındırıyordu. Başka bir mahalleye taşınacakları ilk gün Doğuş evin kapısının önünde oturmuş evin yerleşmesini bekliyordu. Adamlar kamyondan eşyaları taşıyorlardı çünkü. Hava çok sıcaktı. Ve bu yüzden Cemal bey Doğuş'a dondurma almıştı. Doğuş sevinip dondurmayı yerken dondurmanın eriyen kısmı üstüne düştü. Öylece baka kalmıştı Doğuş. Sonra bir kız gördü. Ona doğru yaklaşıyordu. Mendil uzattı ona.
Güneş ışığının en parıldayan ışığında kendisine doğru geliyordu bu kız. Ellerini ona doğru siper etmiş bir şekilde ona bakmaya çalışıyordu.
