"Bir dilek hakkın olsa ne isterdin" diye sordu Zeynep.
"Çocuk olmak isterdim " dedim. Çocuk olmak. Eğer çocuk olarak kalsaydım. Batu yanımdan gitmiş olmayacak tüm bu kötü anıları yaşamamış olacaktım.
Batu giderken aslında anılarımı hayallerimi de al...
" Kıvılcımı başlamış bir yangının, sönmesinden geriye sadece külleri kalır."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
...
Rüya,
Belki de insanoğlu yaşamak istediğini 7 saniyelik bir zamana sığdırmaya çalışıyordu...
Öyle mi gerçekten?
Hiç rüyanızın ortasında uyanıp o rüyayı tekrardan görmek için çabaladınız mı?
Böyle gariptir hayat... Olmasını istediğiniz ne varsa olmaz. Hayat; olması gerektiği gibi oldurur herşeyi...
Rüyalar tersine çıkar derler... Onlar 2 aydır gördükleri rüyadan uyanıp gerçeklerle yüzleştiler....
Şimdi herşey olması gerektiği gibiydi....
Rüya değildi bu an... Batu, gerçekten gelmiş şuan Aylin'in kollarının arasında ona sarılıyordu hala...
Gün bitsin istemedi Aylin, aynı şekilde Batu'da bunu istemedi...
Aylin ne yapacağını bilemeden gözyaşlarını eliyle silip,
" Ne diyeceğimi bilmiyorum." Dedi Aylin. Çünkü bu anın büyüsüne kaptırdı kendini... Elleri kolları sanki kelepçeli gibi sadece Batu'yu görmek istiyordu... Bugün sadece ona bakmak istiyordu Aylin...
"Bir şey deme, bir şey demesi gereken biri varsa benim." Dedi Batu... Derin bir nefes alırken, aynı zamanda Aylin'inde kokusunu içine çekiyordu doyasıya,
" O gün, anneme olan tüm öfkemi sana tek bir cümle ile kustum... Hataydı.... Eve gider gitmez doğruları öğrendiğimde sana koştum Aylin... Özür dilemek için sana koştum... Gitmiştin... Elim kolum bağlı, beni bu hatamla bıraktın... Ben zaten pişman olmuşum bir kere... Neden beni ikinci bir pişmanlık ile sınıyorsun beni... O günden sonra her gün bekledim seni Aylin... Senin odanda, senin kapında aldım soluğu... Gelmişsin... Haberim yoktu... Neden sana bir kere bakmama, sesini duymama, kokunu içime çekmeme izin vermedin... Sana kızgın değilim... Ben kendime kızgınım... Beni affet sadece..." Dedi Batu, ağlamamak için kendini zor tutarken...
"Ben sana hiç kızmadım ki... Ben gitsem de senden gitmedim ki... Benim senden başkasına sığınacak, senden başkasına kalbimi emanet edecek gücüm yok... Sen vardın... Bundan sonrada böyle olacak... Ben senden başkası nasıl sevilir bilmem ki... Bana nasıl sevilir kimse de öğretmedi... Sen çıktın karşıma, sadece sen öğrettin... Nasıl sevilir bilmiyorken, sen öğrettin ya bana bunu, ben nasıl senin bana öğrettiğin sevgiyle bir başkasına giderim. Nasıl severim bir başkasını... Sevemem... Gidemem..." Dedi Aylin Hıçkırarak...
