His Majesty

49

21 lipca

~ George

Tego dnia obudziłem się w fatalnym humorze. Nazajutrz miałem otrzymać tytuł ale tylko gdy się zaręczę. Westchnąłem wspominając jak wczoraj nie znalazłem Victorii ani w mieszkaniu ani nigdzie indziej. W końcu zmusiłem się do wstania. Zarzuciłem na siebie luźny dres i zbiegłem do kuchni gdzie czekali na mnie rodzice.

- Georgie musimy porozmawiać - zaczęła matka.

- Twoje urodziny wypadają już jutro - dodał ojciec.

Rodzice spojrzeli po sobie znacząco po czym księżna odpowiedziała resztę.

- Powinieneś zaręczyć się z Seleną Cleveland. Zawsze możesz potem zaerwać zaręczyny - dodała po chwili.

Schowałem twarz w dłoniach i na chwilę zamknąłem oczy. Kiedy znów je otworzyłem rodzice patrzyli na mnie zatroskani. Zrozumiałem, że nie mam wyjścia. Muszę to zrobić. Po wielokroć dzwoniłem do Victorii, a ta nie odbierała. Musiałem uszanować jej decyzję i zaręczyć się z Seleną.

×××

~ Victoria

Silny wiatr targał moimi włosami na wszystkie strony, a słońce lekko świeciło zza chmur. Stałam na plaży w Kirkcaldy. Z daleka widać było port i cumujące przy nim żaglowce.

- Jak dobrze znów być w domu - uśmiechnęłam się do wylegujacej się na leżaku Lacey.

Mały Toby kopał zamki z piasku i niespecjalnie zwracał na nas uwagę.

- Odpowiedz mi jak było w Anglii - zarządała znienacka Lacey - Poznałaś jakichś przystojniaków?

Spojrzałam na siostrę znacząco marszczac brwi.

- Och, daj spokój, Vic - Lacey poprawiła okulary przeciwsłoneczne - To, że ja nie trafiłam na tego odpowiedniego nie znaczy, że ty nie możesz szukać

- Był taki jeden - mruknęłam siadając na gorącym piasku.

Przed moimi oczami natychmiast przewinęły się wszystkie nasze wspólne chwile. Zatopiłam się w marzeniach i wspomnieniach, a Lacey spokojnie czekała.

- Był? - dopytywała się.

- Zerwałam z nim - mruknęłam.

- Czemu? - moja siostra skierowała swój wzrok na mnie.

- Cóż... - musiałam zmienić wersje wydarzeń - Przyłapałam go na randce z inną - wyjaśniłam.

Lacey ze zrozumieniem pokiwała głową.

- Chociaż to nie do końca była jego wina - dodałam po chwili czując, że muszę wszystko z siebie wyrzucić - Jego matka... Eh, to skomplikowane - jęknęłam.

- Nie ma na tym świecie spraw nie skomplikowanych - mruknęła siostra - Kochasz go? - zapytała po chwili.

- Tak - odparłam bez zastanowienia - I to bardzo

×××

~ George

Wsiadłem do czarnej limuzyny i przywitałem się z Cory'm. Wiedział gdzie ma jechać więc nie odezwałem się do niego ani słowem. W lusterku samochodowym poprawiłem sobie muszkę i kołnierzyk. W kieszeni czułem małe pudełeczko. Jechałem oświadczyć się Selenie i nie miałem zielonego pojęcia co robię. W głębi serca nie chciałem... Bardzo nie chciałem ale musiałem dla kraju. Cóż taki jest już los książąt. Wiedziałem, że Cory cały czas uważnie mnie obserwuje.