Zmieniona Przez Śmierć

Pierwszy wpis do pamiętnika...

Drogi pamiętniczku,
Twój poprzednik został mi odebrany, dlatego mam nadzieję, że ten notatnik go zastąpi...
Opuściłam swój rodzinny dom i zamieszkałam u dziadków.
Ojciec postarał się, by każdy zapomniał o mojej rodzicelce i o tym, że to on ją zabił.
Jednak zapomniał o mniej istotnej, aczkolwiek poważnej rzeczy: Nie ukrył faktu, że mnie bił regularnie.
Dostał dwa lata, a ja się boję, co mi zrobi jak wróci.
Babcia powiedziała mi bym się tym nieprzejmowała i jak zawsze ma rację.
Powinnam się cieszyć, że moi dziadkowie dostali prawa rodzicielskie i przez najbliższy czas nie zobaczę swojego ojca.
Inaczej zawsze bym żyła w ciągłym strachu przed przeszłością, a to by mnie kiedyś zniszczyło.
Cieszę się, że nie poszłam do domu dziecka.
Babcia, jak chyba wszystkie babcie, mnie tuczy. Ciągle tylko siedzi w domu i gotuje, sprząta i dba o ogólną harmonię. Typowa gospodyni.
Dziadek uczy mnie o swojej strzelbie. Z czego jest zbudowana i jak nazywają się jej części. Krok po kroku. Obiecał mi ją kiedyś wypróbować, ale dopiero jak nauczę się o niej wszystkiego na pamięć.
Oczywiście nic nie mówimy babci, ale nie zdziwiłabym się, gdyby ona o tym wiedziała. Ta staruszka wie całkowicie wszystko co się dzieje w jej domu, więc może z garażem jest podobnie?
Do puki jest sierpień, nie muszę nic robić z czego prawie nigdy nie korzystam.
Codziennie wstaję o dziewiątej, ubieram się i idę na śniadanie.
Każdy posiłek przygotowuje babcia mimo, że ciągle deklaruje jej swoją pomoc.
Przy stole uczy mnie manier, ustawy sztuczćcy i jakich tematów używać, co wbrew pozorom nie jest takie trudne i zawsze może się przydać. Głupio by było nie wiedzieć, co do czego służy w drugiej restauracji.
Po śniadaniu myję zęby i chodzę z dziadkiem na targ, bo zawsze czegoś brakuje. Podoba mi się to miejsce, bo można się wykazać sprytem i potargować o cenę.
Potem jemy obiad, rozmiawiamy i oglądamy telewizje. Niestety prawie zawsze wiadomości, bo moje ulubione seriale to "głupoty".
Po południu czytam książki na parapecie w moim pokoju, popijając herbatę.
Wtedy wyostrza mi się apetyt i babcia zawsze zrobi coś na słodko, ale znowu zaczyna lekcje.
Siedzę jednak często z dziadkiem w garażu i praktykujemy jego broń myśliwską.
Kolacja jest zwyczajna, a po niej gram z dziadkiem w szachy (on zawsze ze mną wygrywa), a bacia szyje. Nie są to jakieś szaliki, ale piękne obrazy. Nitkę można zobaczyć jedynie z bliska. Ostatni wygląda jak panorama nad wodospadem, który mi się tak podobał, że zawiesiłam je nad łóżkiem.
Do późna oglądam swoje filmy i seriale na laptopie, ale i tak wstaję o dziewiątej.
Przez babcię będę musiała zacząć biegać, ale może mi to wyjdzie na dobre...
Postaram się więcej pisać, ale na dzisiaj to koniec.
Muszę się przecież się przygotować do nowej szkoły.