Deserve To Be Loved

Chapter 38

Kyle POV

She gave me a deep and passionate kiss on my lips. I followed my heart so that I kissed her back.

I miss this! Kay tagal kong hinintay ang araw na mahalkan siyang muli.

I miss her soft lips, I miss her scent, I miss all about her!

Everthing i was Trying to forget came back.

When we broke our kisses we both breath heavily. My heart squeezed with happiness!

"I miss you" she whispered.

Nakahiga kami sa dalampasigan. I buried my head in her neck. Kelangan kong pigilan ang sarili ko. I wan't her more now. The hell! She had no idea how much I wanted her right now.

Pero hindi pwede.

"Namiss kita sobra" saad niya sabay bangon sa Pag kakahiga sa buhanginan. Bumangon na din ako bago pa may makakita samin.

Naka upo kami parehas habang pinag mamasdan ang pag Alon ng dagat.

"Mag sstay ka na ba dito?" She ask.

"Hindi ko alam, Pero mas mapapadalas ako Dito dahil sa mga Business meeting na kelangan kong puntahan, Nag uumpisa kasi ako ng panibago at Pinapalago ang kompanya ng Grandparents ko, Gusto ko kasing makita nila itong matagumpay bago sila bawian ng buhay" mahabang paliwanag ko.

"Wow? Buhay pa sila?" Ignorante na saad niya.

Ngumiti ako, "yes" sagot ko. Ngayon ko nalang nakausap si chandel ng ganito kalapit at ganito katino.

I really Regret all thing I never been done when she's with me. Noong mga araw abot kamay ko pa siya.

Gusto ko siyang Bawiin ngayon.

"Ikaw? Kamusta na kayo ni Ranz?" Tanging tanong ko.

"Okay naman kami, Walang problema samin. Siya nga pala. Next week àng flight namin sa England namin balak tumira, hindi ko nga alam kay Ranz kung bakit bigla nag-"

I cut her word. "What? Sa england?" Gulat na tanong ko. I been deceding na titira na ako dito sa Pilipinas dahil sa kanya. Gusto ko siya laging nakikita at wala akong pakialam kahit masaktan pa ako kapag makita ko sila ni Ranz.

Ang mahalaga makita ko siya.

I sped off to place that i could go to clear off my head. Kaya nag punta ako sa State. Hindi lang para ayusin ang aking sarili. Para maka layo at makalimot. Para matahimik at maging masaya ang babaeng mahal ko.

Pero dahil sa pag layo na ginawa ko lalo lang akong nahirapan. The more i'll go far. The more i miss her so much! The more I want to see her and hug her tight.

"Yes, Sa england na  kami yun kasi ang gusto ni Ranz" mahinahon na sagot niya.

Hinawi ko ang ilang takas na buhok niya at inilagay sa Likod ng Tenga. Hindi ko sasayangin ang pag kakataon sabihin at iparamdam sa kanya kung ganoon ko siya namiss. Baka ito na ang huling araw na makikita o makakasama ko siya.

"I miss you Chandel. I miss Everthing about you! Pero hindi na pwede. May asawa kana at kasal ka na. Malungkot man isipin na hanggang sulyap nalang ang kaya kong gawin. Mahal kita! Hanggang ngayon mahal kita" Saad ko.

Hindi ko alam kung bakit biglang tumulo ang luha ko. Nakaka tang ina lang! Nakaka bakla. Pero ganito nag Respond ang Emosyon ko dahil sa pag ka sabik ko sa kanya pag tapos Mawawala na naman siya? Hindi ko naman pinag sisihan na Ipinaubaya ko siya kay Ranz. Ang gusto ko lang ay makita ko siya na nasa paligid.

"Ano b-bang sinabi mo k-kyle" Utal utal na tanong niya.

Umiling ako at Ginulo ang buhok niya na parang bata. Palagi ko to ginagawa sa kanya. "Nothing, Can I kiss you again?"