Hep onu sevdim.
Ama kabul etmem gereken tek gerçek vardı; Aras başkasının vahasıydı. Onda hüküm süren, onda çiçek açacak olan başkasıydı. Aras bana çiçek açtıramazdı, Aras ruhumun çölünü yeşile bürümekten uzaktı. Çünkü o bütün suyunu, tüm havasını t...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Seni sevdim Seni birden bire değil Usul usul sevdim. "Uyandım bir sabah" gibi değil Nasıl yürür özsu dal uçlarına ve gün ışığı sislerden düşsel ovalara... Seni sevdim Artık tek mümkünüm sensin
Gülten Akın
Soluk soluğa kulise attım kendimi. Üzerimdeki elbise fazla geliyormuş gibi hissediyordum. Ya da oda fazla dardı büyüyen ruhuma. Üst üste yutkunup ellerimi spreyli saçlarımın arasından geçirdim. En yakındaki kanepeye yığılır gibi bıraktım bedenimi. İptal olan son gösterinin nedenini anlamasam da bu durumdan son derece memnun olduğumu da yadsıyacak değildim. Derin bir nefes alıp arkama yaslandım. Aras oyunun başında yerindeydi ama sona doğru görünmez olmuştu salonda. Ya biri onu çağırmıştı ya da başka bir işi çıkmış olmalıydı. Saçlarımı çekiştirdim bir kez daha. Terlemiştim ve spreyden nefret ediyordum. Hemen gidip yıkasam...
"Katre hemen nereye kayboldun öyle?"
Boynumu iki yana oynatıp Soner'in telaşlı yüzüne baktım. "Buradayım işte," dedim göremiyormuş gibi.
Karşımdaki koltuğa çöktü yavaşça. "Yılmaz, Aras'ı rehin almış." Alayla sırıttı. "Sanırım Gencay seninkini şikayet etmiş." Yüzünü sabit tutmaya çalışıp kahkahasını engellemeyi denedi. Ama beceremedi. Gürültülü bir kahkahanın ardından başını iki yana salladı. "O değil de sonunda Aras cidden Gencay'ı dövecek. Ardından sıra Yılmaz'a gelir herhalde. Çok şükür ki yırttım."
Gözlerimi devirdim. "Saçmalama Soner ya, neden dövsün adamları durduk yere?"
Kaşlarını kaldırıp dikkatle yüzüme baktı. İmalı bir tebessüm dolandı yüzünde. "Durduk yere mi? Sen buna durduk yer mi diyorsun? Yani o zaman durmadıklarını düşünmek bile istemiyorum. Hele Gencay'ın..." Gözünün önünde çok komik bir an canlanmış gibi uzun uzun güldü. "O zaman Gizlenciler hiç birimize acımazdı sanırım. Musibet yağardı üzerimize."
"Aras nerede şimdi peki?" diye sordum dediklerinden hiçbir şey anlamayarak.
Soner alnını kaşıdı hafifçe. "İşte demin Yılmaz'la konuşuyordu. Şimdi nereye uğradı bilmiyorum. Belki en azından Gencay'ın ensesine iki tane vurmak istemiştir." Başını geri atıp kahkaha attı. "Geçen gün çıkarken adamın biri bunu yaptı biliyor musun? Şak diye bir ses geldi ama görmen lazımdı Katre. Böyle iri yarı bir adam bir yapıştırdı ama buna. Biz öyle kalakaldık. O an Aras'ın içi gitmiş olmalı. Meğer liseden arkadaşıymış." Cümlesi kahkahalarının arasında anlaşılmaz oldu. Başını iki yana sallayıp soluklandı. "Ama Gencay nasıl ölmedi hala anlamıyorum. O ara Aras da bizim yönetmenle kanka olmayı düşünmüş olabilir. Sırf bu imtiyaz için."
Gözlerimi bir kez daha devirdim. "Soner'cim bugün daha mı fazla saçmalıyorsun bana mı öyle geliyor?"
"Demin Aras'ın suratını görmüş olsaydın inan bana benden bile kötücül düşünürdün." Sözlerinin etkisini artırmak için başını da durmadan salladı.
