Lovers by Accident

Part 20

Ιφιγένεια 

Δεν του έκανα και την πιο απλή ερώτηση που θα μπορούσα να του κάνω. Αρχίζει να ξεροβήχει και παρατηρώ, ότι όχι μόνο έχει ψιλοκοκκινήσει...αλλά και ότι δε με κοιτάζει στα μάτια. Μήπως παραήταν προσωπική ερώτηση; Τι να κάνω; Αφού θέλω σαν τρελή...να τον κατακτήσω. Με πεθαίνει ο τύπος. 

"Ερρ...γίνεται να παρακάμψουμε αυτή την ερώτηση βρε Ιφιγένεια; Η ιδέα να με ρωτάει η ίδια η ασθενής μου κάτι τέτοιο...είναι τρομερά αλλόκοτη!" μου απαντά εντελώς αμήχανος και δεν μπορώ παρά να χαμογελάσω στο πόσο αθώος και γλύκας είναι. 

"Όχι Άρουλη μου...θέλω πολύ να ακούσω τι έχεις να πεις. Τι δηλαδή; Πειράζει που είμαι ασθενής σου; Εμείς είπαμε είμαστε φίλοι. Γενικά ρωτάω για τις ασθενείς σου" τον ειρωνεύομαι και τελικά γυρίζει να με κοιτάξει. Η καρδιά μου...χτυπιέται σαν τρελή. 

"Ωραία. Θα σου απαντήσω ειλικρινά" παίρνει μια βαθιά αναπνοή, ενώ το βλέμμα του είναι ακόμα προσηλωμένο στο δικό μου. "Γενικά...ως γιατρός έχω μια αρχή, την οποία δεν παραβιάζω: δεν μπλέκω ποτέ την προσωπική με την επαγγελματική μου ζωή. Οι ασθενείς μου είναι μέρος της επαγγελματικής μου ζωής και ως εκ τούτου...είμαι κατά της οποιασδήποτε ερωτικής επαφής ή σχέσης μαζί τους" σταματάει για λίγο. 

"Και δεν υπάρχει περίπτωση να παραβιάσεις αυτόν τον κανόνα, σε περίπτωση που αισθανθείς ερωτική έλξη για κάποια ασθενή σου;" τον ρωτάω όταν βρίσκω ευκαιρία και καταλαβαίνω...ότι δεν είχε τελειώσει αυτό που μου έλεγε. 

"Όπως σου είπα...ως γιατρός, δε θα κοιτούσα ερωτικά τις ασθενείς μου, όμως...ως άνθρωπος Ιφιγένεια...δεν έχω κανέναν κανόνα. Συνήθως κάνω αυτό που μου λέει το ένστικτο και η καρδιά μου. Δεν μπορείς να ελέγξεις την εγκεφαλική έλξη. Άπαξ και έχεις ερωτευτεί...είσαι έτοιμος να κάνεις υποχωρήσεις. Πρέπει, όπως και να έχει, να έχεις θάρρος να ζήσεις κάτι τέτοιο. Ελπίζω να σε κάλυψε η απάντησή μου" μου αποκρίνεται με σοβαρό ύφος καθώς το βλέμμα του είναι στο δικό μου και εγώ απλά μένω να τον κοιτάζω. 

"Δεν ήθελα να σε κάνω να αισθανθείς άβολα. Απλώς...πραγματικά αναρωτιόμουν...τι θα έκανες σε μια τέτοια περίπτωση" του αποκρίνομαι και σκύβω το κεφάλι μου.

Δε μιλάει κανένας από τους δυο μας. Συνεχίζουμε να προχωράμε και κάποια στιγμή αρχίζω να αισθάνομαι ότι κρυώνω. Σταματάω απότομα και με τα δάκτυλά μου τρίβω τα χέρια μου για να ζεσταθώ. Έπρεπε να ζητήσω από τη νοσοκόμα να μου βάλει και τη ζακέτα μου.