Lovers by Accident

Part 26

Ιφιγένεια

Οι μέρες περνάνε και εγώ ακόμα έχω αναπάντητα ερωτήματα. Ο Άρης δε λέει να μου εξηγήσει τι εννοούσε τις προάλλες με αυτά που έλεγε περί λανθασμένης άποψης για καταστάσεις και ανθρώπους. Αρνείται να μου μιλήσει περαιτέρω για το συγκεκριμένο θέμα. Για την ώρα, λέω να μην του αναφέρω τίποτε άλλο. Ίσως να τον κούρασα με τις ερωτήσεις μου.

Κάθε μέρα που περνάει, ανυπομονώ όλο και πιο πολύ να τον δω όταν θα ξυπνήσω. Μου έχει γίνει απαραίτητος...και ας μην το ξέρει. Είναι η πρώτη σκέψη μου το πρωί που θα ξυπνήσω και η τελευταία προτού κοιμηθώ. Όποτε δεν είναι κοντά μου, αισθάνομαι ότι μου λείπει. Φοβάμαι ότι τον έχω ερωτευτεί τρελά και δεν μπορώ να κάνω τίποτα γι'αυτό. 

"Λοιπόν, στρουμφάκι...τι θα έλεγες να ζητήσω άδεια για να πάμε αύριο να παρακολουθήσουμε την εκδήλωση σύγχρονου χορού στο κέντρο; Σκέφτηκα ότι--" με ρωτάει ο Δημήτρης και γουρλώνω τα μάτια μου έκπληκτη. 

"Θα το κάνεις αυτό για εμένα;" τον ρωτάω γεμάτη ενθουσιασμό και κουνάει το κεφάλι του καταφατικά. 

"Θα έκανα τα πάντα, αρκεί να είσαι καλά!" μου απαντά χαμογελώντας και ανοίγω τα χέρια μου, για να τον αγκαλιάσω. Πόσο ευτυχισμένη με κάνει! Μου έχει λείψει τόσο πολύ να δω παραστάσεις χορού...και θα έδινα τα πάντα για να παρακολουθήσω μερικές!

"Είσαι υπέροχος και σε λατρεύω, σε αγαπώωωωω Δημήτρη μου" του αποκρίνομαι και αρχίζω να του δίνω αμέτρητα φιλιά στο πρόσωπο. 

Ξαφνικά, ακούω κάποιον να ξεροβήχει και γυρίζουμε τόσο εγώ όσο και ο Δημήτρης προς την πόρτα. Ωχ...πάλι ο Άρης μας είδε...και σίγουρα παρεξήγησε τα πράγματα. 

"Συγνώμη που μπήκα έτσι...απρόσκλητος. Η πόρτα ήταν ανοιχτή και...δε χτύπησα" μας αποκρίνεται κάπως απογοητευμένος. 

"Άλλη φορά...να χτυπάς! Τώρα μας είδες απλώς να αγκαλιαζόμαστε...άλλη φορά ίσως να δεις κάτι περισσότερο..." τον προειδοποιεί ειρωνικά ο Δημήτρης και σοκάρομαι. Θεέ μου! Τι του λέει; 

"Δημήτρη! Άρη...δεν πειράζει. Θα την ξέχασε ο Δημήτρης ανοιχτή. Καλά είσαι;" τον ρωτάω και το βλέμμα του μαλακώνει, όμως όταν κοιτάζει το Δημήτρη σμίγει τα φρύδια του. Δεν συμπαθεί ο ένας τον άλλον...και αυτό είναι ολοφάνερο! 

"Καλά είμαι...εσύ; Σε είδα τρομερά ενθουσιασμένη πριν από μερικά δευτερόλεπτα...συνέβη κάτι;" με ρωτάει και η καρδιά μου χτυπάει γρήγορα. Τα χείλη μου σχηματίζουν ένα τεράστιο χαμόγελο.