Η ζωή πάντα προσπαθεί να σε οδηγήσει εκεί που ανήκεις, ακόμα και αν επιλέγει το χειρότερο τρόπο για να το κάνει...
Η Ιφιγένεια Μαυρίδου είναι μία 23χρονη χορεύτρια, από τη Θεσσαλονίκη, που τον τελευταίο ενάμιση χρόνο ζει στο Λονδίνο. Το μεγαλύτερό τ...
Η αλήθεια είναι ότι έχουμε αρκετή ώρα που περπατάμε, από τη στιγμή που παρκάραμε το αυτοκίνητο. Το σημείο που το άφησε ο Δημήτρης πρέπει να απείχε, τελικά, πάρα πολύ από το στούντιο. Δε με πειράζει όμως. Είχα ανάγκη να περπατήσω λίγο ως εκεί και ο Δημήτρης, άλλωστε, δε φάνηκε να παραπονιέται.
Όσο περπατάμε, ο Chris εξακολουθεί να μου στέλνει μηνύματα. Ο Δημήτρης, κάθε φορά που ακούει το χαρακτηριστικό ήχο του κινητού μου, αρχίζει να με χλευάζει και να με κοροϊδεύει. Όχι, στα σοβαρά. Ξέρω ότι αστειεύεται.
Θα είμαι ειλικρινής. Δεν έχω κάνει ποτέ στη ζωή μου σχέση. Ποτέ. Ναι...το ξέρω. Είμαι 23 χρονών και θα <<έπρεπε>> να έχω ζήσει μια τέτοια εμπειρία στη ζωή μου, απλά δεν έχει έρθει η στιγμή αυτή. Στο παρελθόν, είχα δώσει το πρώτο μου φιλί σε έναν ηλίθιο, μόνο και μόνο γιατί πίστευα ότι ήμουν ήδη αρκετά μεγάλη και ήταν πια καιρός. Δεν το ήθελα πολύ. Θυμάμαι τα κορίτσια της παρέας μου να προσπαθούν να με πείσουν ότι εκείνος ήταν ο ένας και μοναδικός. Τίποτα δεν ήταν. Ένα τίποτα που κράτησε όσο το πρώτο μου φιλί. Λίγες μόνο μέρες αφότου φιληθήκαμε, άρχισε να διαλαλεί σε όλο το σχολείο ότι είχα <<πάει>> με τα μισά αγόρια από την τάξη μου. Ήμουν τρίτη Λυκείου τότε. Εκείνη η χρονιά...ήταν το λιγότερο βασανιστική.
Ξεκαθάρισα στον εαυτό μου, ότι δε χρειάζεται να ακολουθώ τα πρότυπα των άλλων κοριτσιών της ηλικίας μου. Δεν έχει σημασία, αν κάποια έχει φιληθεί, έχει κάνει σχέση, έχει ολοκληρώσει ή έχει παντρευτεί και αποκτήσει παιδιά έως την ηλικία των 19 ή 20. Όταν είναι η κατάλληλη στιγμή, θα ζήσω και εγώ αυτές τις εμπειρίες. Δεν υπάρχει λόγος να βιαστώ για κάτι που μπορεί να μετανιώσω.
Ο Δημήτρης το γνωρίζει και συμφωνεί με τη στάση μου απέναντι στις σχέσεις. Εκείνος...έχει πολύ περισσότερη εμπειρία από εμένα και έχει κάνει 3 σχέσεις στη ζωή του. Πολλές φορές ζητάω τη συμβουλή του σε θέματα αγοριών...και είναι πάντοτε πρόθυμος να μου απαντήσει.
Στο θέμα με τον Chris, βέβαια, είναι αρκετά έως πολύ διστακτικός. Συνεχώς μου τονίζει ότι δεν έχει καλό προαίσθημα για εκείνον. Με έχει δασκαλέψει ότι πρέπει, σε κάθε περίπτωση, να είμαι επιφυλακτική. Και αυτό κάνω.
«Πες του να ασχοληθεί και με τίποτε άλλο. Δεν έχει σταματήσει να σου στέλνει» μου λέει ο Δημήτρης και του χαμογελώ.
«Και τώρα ζηλεύεις. Ρε Δημήτρη μου, αφού ξέρεις ότι είμαι μόνο δική σου» του απαντώ για πλάκα ναζιάρικα και αρχίζω να του ζουλάω τα μάγουλα. Στο μεταξύ ακόμα προχωράμε προς το στούντιο. Έχει απίστευτη κίνηση.
«Στρουμφάκι μου...θα φας ξύλο!» μου αποκρίνεται και γελάμε ταυτόχρονα.
Φτάνουμε σε ένα σημείο του δρόμου, που πρέπει να περάσουμε απέναντι. Αυτοκίνητα πηγαινοέρχονται σαν τρελά στο δρόμο και με τον Δημήτρη ψάχνουμε την κατάλληλη ευκαιρία για να περάσουμε απέναντι. Λίγο ακόμα και θα αργήσω στην πρόβα. Η τελευταία αυτή εβδομάδα πριν από το μεγάλο διαγωνισμό είναι τρομερά κρίσιμη.
«Έλα! Ας περάσουμε γρήγορα, αλλά με προσοχή» τον παροτρύνω και ξεκινάμε να διασχίζουμε το δρόμο.
Φτάνοντας στην άλλη πλευρά του δρόμου, ασυναίσθητα, φέρνω το δεξί μου χέρι στο λαιμό μου και συνειδητοποιώ ότι λείπει το φυλαχτό-γούρι μου, με την μπαλαρίνα και το αρχικό γράμμα του ονόματός μου, που μου είχε κάνει δώρο ο Δημήτρης. Αρχίζω να πανικοβάλλομαι στη σκέψη ότι το έχασα. Δεν πήγαινα ΠΟΥΘΕΝΑ χωρίς αυτό!
«Όχι! Πές μου ότι δεν το έχασα γαμ*το!» φωνάζω, καθώς τα χέρια μου κρατούν το πρόσωπό μου.
«Τι να έχασες; Τι συνέβη;»
«Δημήτρη...βοήθησέ με! Έχασα το φυλαχτό που μου είχες κάνει δώρο!» του λέω γεμάτη απόγνωση και εκείνος προσπαθεί να με ηρεμήσει.
«Ηρέμησε Ιφιγένεια...θα σου πάρω καινούργιο».
«Όχι! Εγώ εκείνο θέλω».
«Ένα κολιέ ήταν όλο και όλο...προσπάθησε να ηρεμήσεις ρε Ίφη».
«Όχι...όχι! Δεν καταλαβαίνεις. Χωρίς αυτό...δεν πρόκειται να χορέψω. Είναι το γούρι μου!» του αποκρίνομαι και αυθόρμητα κοιτάζω προς την κατεύθυνση από την οποία περάσαμε απέναντι. Το μάτι μου εντοπίζει κάτω στο οδόστρωμα κάτι να λαμπιρίζει και να αστράφτει και καταλαβαίνω, αμέσως, ότι είναι το φυλαχτό μου.
Χωρίς να το σκεφτώ καθόλου, και χωρίς καν να περιμένω να σταματήσει λίγο η κίνηση, αρχίζω να κατευθύνομαι προς απέναντι. Κινούμαι σε ρυθμούς μπαλαρίνας και επιχειρώ να κάνω πιρουέτες παρά το συνωστισμό αυτοκινήτων. Η τρέλα που σε πιάνει, λίγες μέρες πριν το διαγωνισμό. Ακούω τα αυτοκίνητα να κορνάρουν, αλλά δε σταματώ.
«Ιφιγένεια! Πρόσεχε!» ακούω στο βάθος το Δημήτρη να φωνάζει, αλλά δε δίνω ιδιαίτερη σημασία. Τείνω το χέρι μου προς το έδαφος για να πιάσω το κολιέ.
--------
Άρης
Έχω μπει στο αυτοκίνητο εδώ και ώρα. Κοντεύω να φτάσω στο νοσοκομείο. Ο Στιβ δεν έχει σταματήσει να μου στέλνει μηνύματα, λέγοντάς μου ότι δεν πρέπει να αργήσω, γιατί μία κοπέλα είναι σε κρίσιμη κατάσταση. Μακάρι να είχα ιδιωτικό ελικόπτερο, έτσι ώστε να μπορούσα να προσπεράσω αυτή την τεράστια κίνηση αυτοκινήτων. Γίνεται ένας πανικός!
Πώς στο καλό θα μπορέσω να φτάσω εγκαίρως, αν έχει τέτοια κυκλοφοριακή συμφόρηση;
Και σαν να μη μου έφταναν όλα τα άλλα, έχω και τη Νικόλ που με παίρνει συνεχώς τηλέφωνο. Δεν είμαι σε θέση να τσακωθώ μαζί της. Όχι αυτή τη στιγμή. Το γεγονός ότι έχουμε καιρό να έρθουμε σε επαφή, την έχει τσατίσει πολύ άσχημα και κάθε φορά που προσπαθώ να επανορθώσω, όλο κάτι γίνεται και είμαστε χειρότερα από ό,τι πριν. Εγώ φταίω, δηλαδή, που είμαι γκαντέμης;
Το κινητό μου χτυπάει για ακόμα μία φορά, και βλέπω στην αναγνώριση τηλεφώνου, ότι είναι η Νικόλ. Με έχει πάρει τουλάχιστον 7-8 φορές τηλέφωνο, αλλά δεν έχω απαντήσει. Μήπως να το σηκώσω;
Αλλάζω ταχύτητα και πιάνο το κινητό μου από το κάθισμα για να απαντήσω.
«Έλα Νικόλ».
«Μπα; Αξιώθηκες να το σηκώσεις;» με ρωτά όλο ειρωνεία και καταριέμαι την ώρα και τη στιγμή που απάντησα.
«Νικόλ...κόψε το δούλεμα και πες μου τι θέλεις! Οδηγώ, όπως καταλαβαίνεις!»
«Α...συγγνώμη που σε ενόχλησα!»
«Σταμάτα να είσαι ειρωνική! Σου εξηγώ ότι οδηγώ αυτή τη στιγμή...αλλά εσύ δε λες να το καταλάβεις!» της αποκρίνομαι γεμάτος νεύρα. Το φανάρι γίνεται κόκκινο και σταματώ.
«Ναι Άρη...σωστά! Η δουλειά πάνω από όλα για εσένα! Δε σκέφτεσαι ότι...έχουμε μια σχέση εμείς οι δύο; Δε σε νοιάζει που έχεις να με ακουμπήσεις κοντά δύο εβδομάδες; Τι έγινε; Με βαρέθηκες;»
Το φανάρι και πάλι γίνεται πράσινο και πατάω γκάζι.
«Ακούς τι λες; Αν σε είχα βαρεθεί...ίσως κάποια άλλη τώρα να είχε τη θέση σου Νικόλ! Όμως...όπως βλέπεις είμαι ακόμα μαζί σου. Αυτό που δε λες να καταλάβεις...είναι ότι είσαι σε σχέση με έναν γιατρό. Ένας γιατρός έχει πάρα πολλές υποχρεώσεις, που συχνά <<παραβιάζουν>> την προσωπική του ζωή».
«Ξέρεις κάτι Άρη; ΚΑΝΕ Ό,ΤΙ ΣΤΟ ΔΙΑ*ΛΟ ΘΕΛΕΙΣ! ΒΑ-ΡΕ-ΘΗ-ΚΑ!».
«Περίμενε Νικόλ!» της φωνάζω, αλλά ξαφνικά νιώθω κάτι να χτυπά με δύναμη πάνω στο αυτοκίνητό μου και η καρδιά μου σφίγγεται, όταν συνειδητοποιώ, ότι μόλις χτύπησα με το αμάξι...μία κοπέλα!
********** Αναμένεται συνέχειαααααα
Ως Νικόλ έχω σκεφτεί τη Bella Thorne
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ως Δημήτρη τον Douglas Booth
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ως Άρη τον Mike Varshavski
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Ως Ιφιγένεια τη Holland Roden
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
--------------------
Το επόμενο επεισόδιο Θα ανέβει Σάββατο ή Κυριακή (εκτός αν προλάβω Παρασκευή) Μέχρι τότε...φιλάκιααααα ^_^ <3 <3
