Lovers by Accident

Part 12

Άρης

"Τι λες; Να ξεκινήσουμε κάποιες απλές ασκήσεις;" ρωτάω την Ιφιγένεια, αλλά αισθάνομαι ότι δε με παρακολουθεί πλήρως. Χθες έφτιαξα το πρόγραμμά της και σήμερα, νομίζω, ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να ξεκινήσει να το ακολουθεί. Ευελπιστώ, ότι δε θα δυσκολευτεί πολύ τις πρώτες μέρες. 

"Ε;" με ρωτάει, όντας εντελώς χαμένη στο διάστημα. Το πιο αμήχανο είναι ότι με κοιτάζει επίμονα στα μάτια και δείχνει να μην προσέχει καθόλου τι λέω. Νομίζω θα δυσκολευτώ πολύ να συνεννοηθώ μαζί της.

"Ιφιγένεια. Ξύπνα σε παρακαλώ...είναι σημαντικό να επιστρέψεις στον πλανήτη Γη" της αποκρίνομαι και κουνάει το κεφάλι της πέρα δώθε. 

"Ναι, συγγνώμη...τι έλεγες;" 

"Αναρωτιόμουν, μήπως είναι η κατάλληλη στιγμή να ξεκινήσουμε τις ασκήσεις της θεραπείας σου...εκτός αν έχεις κάποια άλλη δουλειά στον πλανήτη Άρη". Όπα. Λάθος. Όχι αυτό. Τα μάγουλά μου καίνε.
"Εννοώ...τέλος πάντων, σε κάποιον πλανήτη πέρα από τη Γη" διορθώνω τον εαυτό μου και παρατηρώ, ότι η μικρή χαμογελάει έντονα. Θεέ μου. Βλακεία πέταξα.

"Ναι...έχω μια δουλειά στον πλανήτη Άρη η αλήθεια...αλλά...θα επιστρέψω. Δεν τελείωσα μαζί του πάντως" μου αποκρίνεται και την κοιτάζω γεμάτος απορία.

"Με ποιον;" 

"Με τον πλανήτη...Άρη" μου εξηγεί με ένα βλέμμα γεμάτο νόημα και ξεροκαταπίνω. Ξύνω το σβέρκο μου στιγμιαία και αλλάζω, αμέσως, κουβέντα. Θα με πεθάνει αυτή η κοπέλα. 

"Λοιπόν...θα φωνάξω τον Στιβ να με βοηθήσει να σε αλλάξουμε δωμάτιο και, έπειτα, θα ξεκινήσουμε" της ανακοινώνω και κουνάει το κεφάλι της καταφατικά. 

++++

Αρκετή ώρα αργότερα, βρισκόμαστε στο καινούργιο δωμάτιο της Ιφιγένειας, οι δυο μας, και την πλησιάζω αργά.

"Θα...σε ξεσκεπάσω και θα σε τοποθετήσω σε καλύτερη στάση, ώστε να κάνουμε τις ασκήσεις ποδιών που έχω σημειώσει. Αν οποιαδήποτε στιγμή αισθανθείς άβολα ή πονέσεις, θέλω αμέσως να μου το πεις. Σύμφωνοι;" τη ρωτάω και μου γνέφει καταφατικά.

Με τα δυο μου χέρια βγάζω τα σεντόνια από πάνω της και την πιάνω από τη μέση και τους ώμους για να της αλλάξω θέση. Το μπλουζάκι της σηκώνεται, ελαφρώς, και τα δάκτυλα των χεριών μου ακουμπούν το απαλό δέρμα της. Τα μάτια μου συναντούν τα δικά της και γυρίζω, αμήχανος, απευθείας αλλού.