İstanbul Masalı

47. Bölüm Aşka Teslimiyet

Herkese merhaba

Bölüme geçmeden bir uyarım olacak. Bu bölümde çiftler arasında biraz yakınlaşmalar var. Rahatsız olan arkadaşlar için bir uyarı yapayım dedim.

Bölüm Şarkısı Sezen Aksu Her Şeyi Yak

Keyifli okumalar :)

Düzenlendi

***

"İstanbul" Koray bağırarak uyandığında yine bir kabus gördüğünü anladı. İstanbul bir haftadan beri ortada yoktu. Nerrde nasıl bilmiyordu. Ve bunun suçlusu kendiydi. Onu koruyamamıştı. Sahip çıkamamıştı sevdiğine. Bundan daha kötü ne olabilirdi? İstanbul kim bilir neredeydi? Kendi ise hiçbir şey yapamıyordu. Öylece eli kolu bağlı duruyordu sadece. Delirmek üzereydi artık.

Kapının çaldığı duyunca kalkıp kapıya baktı. Karşısında amcası olduğunu idaa eden Haluk Bey vardı.

Haluk Bey " günaydın yeğenim," dedi ve müsade almadan içeri girdi.

"Ne istiyorsun?"

"Sana yardımcı olmak sadece."

Koray, derin bir nefes aldı. Kafası allak bullaktı. Haluk Bey, Ailesini Levent Kandemir'in öldürdüğünü anlatmıştı.

" Bu kadar yıldır karşıma çıkmadın da şimdi mi karşıma çıkıyorsun ? Hemde bana yardım etmek istiyorsun öyle mi ?"

" Koray, biliyorum kafan fazlasıyla karışık ama her şey düzelecek sen merak etme. "

"İstanbul yanımda olmadığı sürece hiç bir şey düzelmeyecek." Koray'ın sesi çok fazla yüksekti. Gözlerini kapatıp sakin olmaya çalıştı. "Eğer gerçekten bana yardım etmek istiyorsan İstanbul'u bulmama yardım edersin."

" İstanbul'un kim olduğunu biliyorsun değil mi ? O senin ailenin katilinin kızı ?"

Koray duyduğu sözler karşısında Haluk'un yakasına yapıştı. Gözleri ateş saçıyordu. " Sen kimsin de bana bunları söylüyorsun. Hiç tanımadığım bir adam karşıma geçmiş amcam olduğumu söylüyor. Üstüne üstlük sevdiğim kızın ailemin katilinin kızı olduğunu söylüyor. "

" Koray..."

" Şimdi beni iyi dinle İstanbul benim sevdiğim kız ve kimin kızı olduğu umrumda değil. Ve hiç bir şekilde İstanbul bu gerçeği bilmeyecek anladın mı beni ?"

" Bak evlat..."

" Sana beni anladın mı dedim. " Tane tane ve sesiz bir şekilde konuştu.

Haluk Bey başını salladı. "Nasıl istiyorsan öyle olsun."

Koray, Haluk'un yakasını bıraktı.  "Güzel o halde şimdi gidebilirsin," diyerek kapıyı açtı fakat karşısında bir çift ela göz görmesiyle şaşırdı.

"İstanbul"

"Koray" diyerek boynuna atıldı. Hıçkıra hıçkıra ağlıyordu genç kız. Paramparça bir haldeydi.

"Şşt bana bak," diyerek onun yüzünü avuçlarının içine aldı Koray  İstanbul'un gözleri kan çanağına dönmüş ve şişmişti.

"Koray, Levent benim gerçek babam değilmiş. Gerçek ailem Levent yüzünden ölmüş. Benim gerçek ailemin katili Levent'miş."