İstanbul Masalı

45. Bölüm Susmasın Şarkımız

Bölüm Şarkısı Nara Ne olur Gitme

Keyifli Okumalar :)

Düzenlendi

***

"Başınız sağolsun...." Bir  söz ancak bu kadar acıtabilirdi yüreği. Pelin ağlamıyordu sadece bakıyordu boş gözlerle. Bitmiş miyidi her şey? Engin kendini bırakıp gitmiş miydi? Bu kadar mıydı mutlulukları? Zorlukla yutkundu Pelin. "Hayır" dedi sessizce bir damla yaş düştü yanağından. "Hayır... hayır hayır." Ali'nin kolları arasından çıkarak Engin'in elini tuttu. "Gitmedin biliyorum," dedi ardından başını Engin'nn çıplak göğsüne koydu. "Kalbin atıyor biliyorum. Hani kalbin benim için en güzel şarkıyı çalıyordu? Ne zaman sustu şarkı? Hadi yine  çalsın şarkımızı. Engin gitme." Bir damla yaşı daha serbest bıraktı. Yaş usulca Engin'in kalbine düştü.

"Enginnnn!"

Küçük çocuk duyduğu sesle durdu. Pelin'i bırakacak mıydı gerçekten? Annesine baktı. "Ben seninle gelemem Pelin çok üzülür onun üzülmesine dayanamam."

Annesi yere çöküp yanağını okşaďı.  Ama gitmeliyiz oğlum. Baban bizi bekliyor. Sen babanı özlemedin mi?"

"Özledim ama ya Pelin? Pelin çok üzülür ben gidersem."

Genç kız başını kaldırarak doktora baktı. Doğrulup ona doğru yaklaştı. "Yalvarırım bir daha deneyin bir kez daha bırakıp gitmez o beni biliyorum bir kez daha lütfen." Kalbi deli gibi çarpıyordu. Engin kendini bırakıp gitmemişti. Buna inanmazdı. Sevdiği adamın kendi için çarpan kalbi durmuş olamazdı.

Doktor acı dolu gözlerle bakıyordu. "Üzgünüm benim yapabileceğim bir şey yok. "

" Hayır hayır hayır gitmedi Engin gitmedi. Bırakmadı beni. Bırakmaz o beni. Bırakmaz. Yalvarırım bir kez daha deneyin yalvarırım. Ne olur ne olur. " Kriz geçiriyor gibiydi genç kız. Gözü hiç bir şey görmüyordu.

Doktor hemşireye bakınca hemşire olumlu başını salladı her ne kadar işe yaramayacğını bilse de "peki " dedi. Bu kadar çok severken bu kızı kırmak vicdanına sığmazdı. Doktor tekrardan ellerini Engin'in kalbine koyup masaj yapmaya başladı. Pelin umutla doktoru izliyor delikanlını elini sımsıkı tutuyordu. "Bırakma beni Engin."

Camın ardında duran kişiler ise nefeslerini tutmuş bir halde içeriyi izliyorlardı. Herkes telaş halindeydi. Engin ölmüş olmazdı. Onları öylece bırakıp gitmiş olamazdı.

Ali, kardeşinin yanına gelip omzuna elini koydu. Engin'e bir şey olursa asla kendini affetmezdi.

" Enginnn ne olur geri gel. Ne olur."

Engin, Pelin'nin sesini duyduğunda annesinin elini bıraktı. " Anne babamı da seni de çok özledim fakat seninle gelemem. Pelin'i bırakamam. " diyerek Pelin'e doğru yürümeye başladı. Hızla koşup onun yanına geldi.

Makineden çıkan sese herkes başını çevirdi. Engin'in kalbi yeniden atıyordu. İşe yaramıştı işte. Pelin sevinçle gülümserken doktor rahat bir nefes aldı. Pelin "Biliyordum beni bırakmayacağını biliyordum," diyerek tuttuğu elini öptü. Ardından Ali'ye sarıldı. "Yaşıyor."

"Pelin ben geldim artık ağlama."

Pelin ona baktı. "gitmedin mi?"