Vatan Uğruna

21

Sınır +10 vote +4 yorum.

İyi okumalar💕

2 ay sonra

"Sınırda tampon bölge kurulacak, fakat Türkler rahat vermiyor."

"Türklerin sınıra girmesi demek, ölüm fermanlarına imza atmaları demek Yuhi." Derin bir nefes aldı. "Aziri bölgede, onunla birleşmeni istiyorum."

Yuhi denen adam kafasını sallarken aklındaki soruyu tekrar sordu.

"Aziri'nin akıbeti belli, aylarca bölgede ama elle tutulur bir eylemi yok henüz."

"Emin ol birleştikten sonra Türkler o bölgeden zor kaçacak. Bağımsız tampon bölge kurma çalışmalarını başlatın."

İnsansız hava araçlarının yakaladığı hareketlilik Yavuz yarbay'ı şüphelendirirken  yanındaki askerine seslendi.

"Bu hareketlilik nedir?"

Asker bakışlarını monitörden kaldırıp Yarbay'a dikti bakışlarını.

"Bir grubun bölgeye girdiği tespit edildi komutanım."

Kafasını salladı ekrandaki teröristlerin hareketlerini incelerken. Bu hareketlilikten bir şeyler çıkacaktı kesin. Bu düşünceyle konuştu askerlerine.

"Telsizler ve tüm tespit ediciler açık kalsın, dikkatli olun."

Azra'

Farkındaydım Burak'a kötü davrandığımın. Funda ve Nihat ile konuşmuştum sürekli, bana hak vermemiş artık hayata küsmemem gerektiğini defalarca anlatmışlardı. Bir yandan haklı sayılırlardı sonuçta Burak arkadaşımken onun ne gibi bir suçu olabilirdi ki?

Kitapçının önünden geçen Burak'ın yanına doğru ilerleyip gülümsedim.

"Merhaba!"

Burak ise bana düz bir bakış atmış, kafasıyla selam vermiş ve yürümeye devam etmişti. Bu hareketine karşı şaşırırken yanında aldım soluğu.

"Beni gördüğüne sevinmedin sanırım?"

Durdu.

Durdum.

Bakışları bakışlarımı delip geçerken konuştu.

"Söz verip araya soğukluk getirdin."

Mahcup bir şekilde baktım etrafa. O da derin bir nefes alırken bakışlarını çekmedi üzerimden.

"Sana bir soru soracağım."

Ümitle baktım ona. O ise ciddiyetini korurken nefes verdi.

"O kadar günlerden sonra hiçbir şey olmamış gibi bana nasıl laf verebiliyorsun?"

Bu sorusuna karşı yüzümdeki ümit taneleri de yok olurken gülümsemem silindi. Sanırım bana gerçekten kızgındı. Bakışlarımı kaçırırken boynumu kaşıdım.

"Sanırım, gitsem iyi olacak."

Kafasını sallarken gitme demesini beklemiştim açıkçası. Arkamı dönüp ilerlemeye başladım. Ne bekliyordum ki? Onu hiç yok saymamışım gibi davranmasını mı?

O sırada kolumun tutulup geri dönmem bir olurken neye uğradığımı şaşırmıştım. Gözüne far tutulmuş tavşan gibi bakarken kolumu tutan kişiye baktım aynı şaşkın bakışlarımla.

Burak'a...

"Gitme." Dediği tek kelime bu olurken kendime geliyordum yavaş yavaş. Birden sarılma isteği gelince gülümseyip sarıldım ona. Haksız yere haftalarca çektirmiştim.