Vatan Uğruna

42

Finale adımlar kala herkese merhabaa. Uzun aralıklarla bölüm paylaştığımın farkındayım bunun için hepinizden özğr dilemek istiyorum ama fırsat buldukça bölüm yazıp anca yayınlayabiliyorum. Bu kitap benim can damarım olduğu için güzel bölümler eklemek istiyorum. Finale doğru giderken benimde bir yanım buruk tabi. 3 senedir yazdığım kitapla vedalaşmak zor olacak gibi. Bütün kalbimle yazıyorum son bölümleri sevgili okurlarım♥️ Umarım beğenirsiniz keyifli okumalarr

Büyük operasyon son yarım saat

"Araç bin!"

Askeri araçlara Burak ve Azra başta olmak üzere karargahtaki askerlerin bazısını alarak binmeye başladılar. Yavuz alışkın değildi böyle büyük bir operasyona yüzündeki heyecandan görebilirdiniz bunu. Operasyonun verdiği heyecanla derin nefes alırken elindeki tüfeğine sımsıkı tutundu.

"Her şey çok güzel olacak." Diye fısıldadı kendine. "Her şey çok daha güzel olacak." Diye tekrarladı.

Yanındaki devresi arkadaşının durumunu görünce anlamıştı streslendiğini. Birkaç adımda yanına yaklaşırken araçları izlediğini görmesiyle elini arkadaşının omzuna atarak bakışlarını o da araçların olduğu yere çevirdi.

"Olacak devrem, şu askerleri görüyor musun?" Yavuz kafasını sallarken bu cevabı beklermişcesine gülümsedi. "Onlar varken her şey çok çok daha güzel."

Derin bir nefes bıraktı tekrardan Yavuz.

"Ona ne şüphe." Dedi gururla. Aklına nişanlısı geliyordu sürekli, bu da kendisini sıkıntıya düşürüyordu istemeden.

"Benim endişem kendime değil be devrem." Arkadaşına döndü. "Şehit haberi almak istemiyorum sadece."

"Evelallah." Dedi arkadaşı. O sırada araçlar çoktan çalışmış, nöbet değişim güzergâhından ilerlemeye başlamıştı. Araçtaki bütün askerler bütün sonuca rağmen hazırdı bu operasyona. Gerekirse canlarını koyacaklardı ortaya.

"O araçtaki herkes, bizde dahil canımızı vermekten çekinmeyeceğiz." Diye devam etti. "Haydi dikkat çekmeyelim." Diyerek içeri geçerken Yavuz da takip etti arkadaşını.

"Savunma 1, savunma 3." Dedi Pusat telsizi eline alırken. Burak gelen anonsla cevap verirken devam etti.

"Komutanım bir kilometre sonra çakal sürüsü aslanlarla karşı karşıya gelecek."

Burak durumu anlarken gelen anonsu Azra da duyduğu için bakışlarını Burak'a çevirdi.

"Bizi gördükleri anda işler değişebilir." Bütün ciddiyetiyle yanıbaşındaki genç kıza döndü Burak.

"Bizi gören, ölür."

Bu cevabı bekliyordu tam olarak Azra, aldığı cevapla gülümserken el tabancasınının emniyetini açtı çevik hareketle.

"Yaklaşık bir kilometre sonra operasyona hazır olun."

Araçtaki anonsu alan herkes cevaplarken boynunu kütletti genç kız. Nedensizce o da gerildiğini hissetmişti. Derin bir nefes aldı ardından söylendi içinden. "Her şey çok güzel olacak."

Hemen ileride kendilerine doğru gelen araca odaklandı herkes. Aracın son sürat kendilerine yaklaşmasını beklemiyorlardı ki Azra şaşkınca bakakalsa da hızla kendine geldi.

"Arkadaki araç ani manevra yap hemen!" Diye bağırdı telsizden hemen arkadan gelen aracın sürücüsüne.

İçinde oldukları aracın sürücüsü de direksiyonu hızla sola kırarken aynı hareketi arkadaki araç sağa doğru yapmıştı.