Jamaica POV
Nakatingin lang ako sa pinggan ko habang nakikinig sa mga pinaguusapan ng mga kasama ko.
"Arrgggshhh.. Kapag nakikita ko ang babaeng yun naiinis talaga ako"- inis na sabi ni Hannah.. Hanggang ngayon hindi pa rin siya nakakaget over kay crisha.
"Yah.. Kaya ikaw zero.. Nako.
.nako... Nako... Magingat ka sa babaeng yun... Alam kong may past kayo but she's different right now. Ibang iba na siya sa kilala nating crisha"-Trina said habang naka hawak sa can beer.
"Napansin ko din yan.. Dati she's kind at parang napaka innocent na Tao na hindi makakayang mangiwan "- singit naman ni Hilton sa usapan.
"You know what.. Wag na natin siyang pagusapan... She's nothing to me now"- dinig kong sabi ni zero sa kanila. Nakita kong napatingin siya sa akin. But I just look away. Ayaw ko munang makisali sa kanila. After all labas ako sa usapan nila ngayon. They're talking about the past and it's clearly na wala kaming alam ni rid don.
"Yan! Yan ang exactly na sinabi mo sa akin kagabi... "- sigaw ni Karen kay zero at tinuro pa Ito
"The way you talk parang naka move on kana...ang tanong nakamove on kana ba?"- tanong ni kit kay zero. Namayani ang katahimikan sa table namin at napatingin kaming lahat kay zero. Hinihintay namin ang saaabihin niya.
"Oh! Speaking of the bitch.. There she is.. Ang plastic ng ngiti"-iritang sabi ni daine sabay sandal sa balikat ni Hilton.
Napatingin kami sa likuran namin at doon nakita namin si crisha na nakangiti habang bitbit ang tray ng pagkain niya. Ng makalapit na siya nh tuluyan nagsalita siya
"Hi! Can I share.. Wala na kasing upuan? "- tanong na sabi ni crisha.
"Are you blind or not... Cant you see may bakante pang upuan don sa isang table oh.. "- nakataas na kilay na sabi ni kit habang tinuturo ang upuan ng mga nerd dito sa academy.
Kita ko kung paano napangiwi si crisha na parang nandidiri.
"Smile ** I know but masaya kapag kayo ang kasama ko.. Kayo lang naman ang ka close ko dito"- sabi pa niya.
"We're not close"- sabay irap ni hannah
Napabuntong hininga naman ako. Hinarap ko si crisha at kinausap.
"You can sit now.. Pasensya ka na sakanila"- sabi ko sa kanya. Nginitian niya ako but I know it's fake.
"Thank you... Btw I'm crisha.. Hindi kasi kita kilala bago kalang ba sa barkada nila zero? "- tanong pa niya. I just nod to her.
"Jamaica"- I said at nilahad ang kamay ko. Pero tinignan niya lang Ito at nginitian ako tapos umupo na siya sa tabi ni zero kung saan ako nakupo kanina. Tumayo kasi ako ng hinarap ko siya.
"Crisha! Nakaupo si Jamaica diyan"- sigaw ni Karen na may halong pagkairita at inis.
"Oh I'm sorry... Hindi ko alam na nakaupo ka pala dito, but pwede ako nalang dito?"- she ask. Napatango nalang ako.
"Thank you"- nakangiti niyang sabi. Umupo nalang ako sa tabi ni rid. Tinignan niya ako naparang hindi makapaniwala. Pagkaupo ko napatingin ako kay zero na seryosong nakatingin sa akin. Dada ng Dada si crisha pero walang pumapansin sa kanya.
"Nandito na sila"- bulong ni rid. Kahit mahina ang pagkakasabi niya. Rinig na rinig ko naman ito. Sinundan ko ang tinitignan niya at kita ko ang football team na mga kalalakihan. Nagtatawanan silang pumasok sa cafeteria. Halata sa kanila na kagagaling lang nila sa practice.
Nagtataka ko namang tinignan si rid at nakasmirk siya habang nakatingin sa limang kalalakihan. Naningkit ang mata ko. I know rid kapag ganyan siya may alam siya na hindi ko alam. Napatingin siya sa akin seguro naramdaman niyang tinitignan ko siya.
"BA "- he said. Noong una hindi ko maintindihan ang sinabi niya pero kalaunan nakuha ko naman. Tinignan ko ulit ang mga kalalakihan. How come?
CringggggggCringggggg cringggggg
Tumunog ang school. Hudyat na simula na naman ang afternoon class. Tumayo na kami at nagsimula nang maglakad. Ramdam kong tumabi sa akin si zero at hinawakan ang kamay ko. Hinayaan ko nalang siya. Sanay naman ako sa ginagawa niya.
"Sabay na ako sa inyo huh"- nakangiting sabi ni crisha
Hindi nalang namin siya pinansin.
Nag lakad na kami at Ng mapadaan ako sa table ng mga kalalakihan. Hindi sinasadyang matamaan ko ang isang lalaki na kakatayo lang.
"Ow.. I'm sorry"- hinging paumanhin ko
"No it's ok"- ngiting sabi niya at napakamot sa batok. Sa hindi inaasahang pagkakataon. I saw the tattoo on her shoulder. Rid is right.
"Segi mauna na kami"- paalam ko at naglakad na kami ulit ni zero. Medyo kasi nahuhuli na kami sa kanila.
Habang naglalalad kami napapansin ko naman ang paglapit no crisha Kay zero. And I can see that na walang pakealam si zero don. Tsk.. Wala lang ba siyang gagawin. Hinahahayaan niya lang na landiin siya ng babaeng yan.. Wtf! Ano ba tong iniisip ko.
"Parang kang lion na handang kainin ang kaaway niya"- sabi ni rid sa akin.
"Oh! Shut up rid."- I said. And rolled my eye to him.
Nakita ko naman na palihim siyang nagpipigil ng tawa. Hindi ko nalang siya pinanin. Ng makarating kami sa room dumeretso na kaagad ako sa upuan ko. And now magkatabi na naman kami ni zero.
"I'm sorry"- bigla niya nalang nasabi. Tinignan ko siya at pinangunutan ng noo.
"Bakit? Wala ka namang kasalanan ah"
"Meron.. Hindi ko kasi napigilan so crisha kanina"- he said In a sad tone.
"Smile** it's nothing... Beside may pinagsamahan din naman kayo.. Kaya OK lang"- liar jamaica.. Dapat sinabi mo nalang na apektado ka din
"You sure? Ayaw kong nakikita kitang nasasaktan at nalulungkot"- he ask again
"It's really OK.. "- I said back and gave him an assuring smile. Tumango nalang siya at nagayos na ng upo.
Napagawi ang tingin ko Kay crisha at sa hindi inaasahang pagkakataon. Nakita Kong nakatingin siya Kay zero ng seryoso. Napagawi ang tingin niya sa akin at nginitian ako. I just gave her also a smile.
Binaling ko nalang ang atensyon ko sa pinto ng bigla nalang Itong bumukas.
And I saw him. Walking in the center that full of authority.
"Hello class... I'm your new teacher...just call me sir Creg ..and I hope maging maayos ang pagsasama natin for this school year"-seryosong saad ni uncle. Napatingin siya sa gawi ko and I just give him an cold stare.
"Thats your uncle right? "- bulong na tanong sa akin ni zero. I just nod to him
"Hindi ko Alam na teacher din pala siya"- saad pa niya.Napabuntong hininga nalang ako.
"Ms. Selvirino.. There's anything problem there? "- biglang tanong ni uncle.
"Nothing... Just continue your discussion "- I said to him
"Pprrffftt"- tinignan ko si rid na palihim na tumatawa. Ano na naman problema ng isang to? Akala ko nasasaktan to dahil Kay karen.. Nakalimutan ko yata.. Madaling makalimot ang isang to.
"OK... As what i said.... Blahhhh... Blah.. Blah.. Blah.. Blah"- hindi na ako nakinig.. Bahala na si uncle sa grade ko. Inubob ko nalang ang noo ko sa desk at natulog.
------------
BINABASA MO ANG
Book 2: The Continuation Of The Secret
ActionShe's beautiful; she looks like an angel, but she's brave, merciless, heartless, and a total demon. She wants to see blood, and she has crimson eyes. Everyone is scared of her. what she will do if she meet the people that she want to see? And what w...
