Book 2: The Continuation Of The Secret

CHAPTER 57

Jamaica POV

Napatahimik kaming lahat dito sa kusina ng marinig namin ang sigawan nila Ashton at Karen sa loob. Nakatingin lang kami sa pinto at pinapakinggan silang dalawa. Nagulantang nalang kami ng bigla nalang bumukas ang pinto at iniluwa nito si Ashton na blanko ang expression. Tinignan niya kami ng matalim kaya napaiwas nalang ang mga kasama ko pero ako nginitian ko ng nakakaloko si ashton.

Bago siya umupo sinulyapan niya ako na parang nagtataka siya. Akala niya hindi namin alam. Sumunod naman na lumabas si Karen na pulang pula ang mukha at pilit na tinatago ang ngiti niya sa labi. Hahahaha....I knew it.

"Para kang baliw na nakangiti diyan.. Ang crepy mo na tignan"- napangiwi ako sa binulong sa akin ni zero. Panira talaga ang isang to.

"Che!  Kumain ka na nga lang diyan"- sabi ko sa kanya. He give me a smile but a weird smile. Langya.

Napailing nalang ako at hindi na siya pinansin. Tinapunan ko nalang ng tingin si Karen na ngayon nakaupo na sa harapan ni Ashton. Kita pa din ang pagkapula ng pisngi niya. Hindi din siya makatingin kay Ashton ng diretso nakayuko lang siya sa piggan niya. Itong dalawang to hindi pa magaminan ng diretso. Oh well wala na akong pakealam sa kanila kaya na nila ang saril nila.

Nag pahuli ako ng pasok dahil ayaw ko pa ding pansinin si rid.Kakapasok ko palang sa room ng maagaw ng pansin ko ang arm chair ko. Lumapit ako sa upuan ko at tinignan ang red rose na nandon. May nakita naman akong note kaya binasa ko.

I hope I can see your beautiful smile this morning.. 😘

--zero

Napangiti naman ako. Nilibot ko ang paningin ko at napadako yun sa isang tao na kakapasok lang. Napatingin siya kaagad sa akin.  He smile to me.

"Ay nako wala ba kayong balak umupo man lang... Tatayo nalang kayo at magtitigan habang nagngingitian? "- nakataas na kilay na sabi ni Trina sa amin. I see her smile to me. Napaiwas nalang ako at umupo nalang sa upuan ko. Tumabi naman si zero sa akin. Pinakita ko sa kanya ang red rose at tinaasan siya ng kilay.

"Red rose... Again? "- sabi ko sa kanya. Nginitian niya ako.

"Ano ba gusto mo.... White rose? "- he ask.

"Hahaha.... Zero Hindi ko kailangan ng rose o material na bagay"- sabi ko sa kanya. Simula nong nakaraang araw nag bibigay na siya sa akin ng red roses. Baka hindi ko na namamalayan mapuno na ng roses ang kwarto ko.

"You know what I want? "- I ask him. Napakunot ang noo niya sa sinabi ko.

"Ano? "

Nginitian ko siya at nakita kong pumasok na si sir.

"Soon "- I just said at nagayos na ng upo. Kita ko kung paano siya nagulat sa sinabi ko. Hahaha.... Iniexpect niya talaga na sasabihin ko sa kanya.hahaha.. Hulaan niya

Natapos ang klase namin at lunch time na. Sinilip ko si zero at nakakunot pa din ang noo niya. Hahaha... Seryoso... Iniisip niya talaga ang sinabi ko. Hahaha.. Kinalabit ako ni Hannah

"Anyare diyan? "- tanong niya habang nakaturo kay zero na mukhang wala sa sarili habang naglalakad papunta sa cafeteria. Nakahawak pa siya sa chin niya na mukhang nagiisip.

"Prrfftt.... Wala... Hayaan mo na"- sabi ko sa kanya. Kita kong napatingin siya sa hawak kong red rose

"Red rose... Again? "-she said. Habang nakataas ang kilay. Nag nod naman ako. Nag kibit balikat nalang siya. Pumasok nalang kami sa cafeteria at umupo sa usual spot na table namin. Dating gawi ang mga boys ang bibili ng pagkain naming mga girls. Hindi naman sila natagalan dahil ginamit naman nila ang charm nila sa mga girls na nakapila sa counter ang boys student naman natakot kaya tumabi na din. Napailing nalang kaming mga girls.