ARAYIŞ 🌍

-03-

Multi:Açın bence izlerseniz çok iyi olur:')

3.Bölüm

"Sevdiklerimiz kırar en çokta kalbimizi bazen yüz yüze bazen ise sözleri ile"

🌍

Dudaklarıma götürdüğüm dumanı tüten kahvemi ağzıma götürüp bir yudum aldım. Yağmur damla damla cama değiyor ve aşağıya doğru yol alıyordu.

Sisli hava, gri görüntü ıslak kaldırımlar...

Evde yalnızım bugün. Annem ise çalışıyor.

Aklımda Sarışınım var. Yaklaşık bir saattir camın önünde oturmaktayım. Hiçbirşey yapmadım. Henüz 17 yaşındayım. Onuncu sınıfım. yaşıtlarım; eğlenmeyi seven, geleceğini düşünmeyen veya harıl harıl ders çalışanlar olarak gruplara ayrılmış durumda. Kimileri kafalarında belirlediği hedefe odaklanmış. Bu hedef Üniversite tabiki.

Ben bu gün yapılacaklarımı bir kez daha umursamadım o tanımladığım iki gruptan birinin içinde bile değildim. Ne doğru düzgün ders çalışırdım nede zamanımı diğerleri gibi aylak aylak geçirirdim. Ben onlardan daha uzağım daha soyutum bütün bunları kafamdan çıkardım ve yalnızlığımın sesini biraz daha açtım.

Laptopum açılmıştı. You Tubeye girdim. Sevdiğim rockcının müziğinin adını yazdım. En başta çıkarken video, direk tıkladım.

Son ses rack müzik. Komşulardan şikayet alıcaktım yine. Gülümsedim. Bu müzikler yüzünden üç kez ev değiştirmiştik annemle. "Onlara ne ki benim gürültümden?" diye düşündüm.

Rack müzik odamda dans ederken yalnızlığım beni kucakladı. Yerimden kalktığımda tekerlekler yerde tıkırdadı. Uyuşuk adımlar ile odama yaptırdığım ışıklarımı yaktım.

Sarı, mavi, mor, kırmızı, pembe. Çam ağacı süslerine benziyorlardı.

Tavanımın yatağımın çalışma masamın çevresinde bile dolanıyordu ışıklar.

Gülümsedim.

Odam çatı katıydı. Çatı katı olması en sevdiğim şeylerdendi. Odama aşıktım.

Ondan başka arkadaşım yoktu benim.

"Araf! Kıs şunun sesini!" annemin tıpırtıları koridordan odama gelirken sesi, yaklaştıkça artıyordu. Ne zaman eve gelmişti?

Gözlerimi devirdim.

"Hayır! Kısmak istemiyorum!"

"Araf beni getirtme oraya! kıs dedim sana şunu yoksa alırım o leptobunu"

Tehdit...Tehdit edilecek bir sürü koz olur elimde kimseye karşı kullanmadığım. Ama onlar her defasında bana karşı kullanırlar. Canları cehenneme.

Müziğin sesini kısmadım ve kulaklıklarıma verdim. Şimdi ses kafamın içindeydi.

"Unutursun ölüm sana bana"

Güzel şarkı güzel ritim. Memnuniyetle gülümsedim.

Almanca kitabımı çıkardım. Kitabın arkasındaki sayfalarda resimlerin alındığı sitelere baktım.

Lanet! Neredeyse tüm sayfaların sitelerini vermişti ama sayfa 52 yoktu. Bir hışımla kitabı kapattım.

Ayağımı yere sinirle bir kaç kez vurdum.