ARAYIŞ 🌍

-06-

6.Bölüm.

"Yapmak Zorunda kaldığın şeyler, zamanında kabul ettiğin şeylerdir"

🌍

Yaslandığım duvardan kendimi ileri ittirdim ve eğitmene doğru ilerledim.

Oldukça enerjik, zayıf ama sıska diyemeyeceğiniz nitelikte olduğu belli olan benimle neredeyse aynı boyda olduğunu tahmin ettiğim dinç ve eğlenceli bir tipti.

Yanıma geldi ve diğerleri arkamızda yerlerini aldı.

Diğerlerinin en önünde olmak onlara hareketleri kendim öğretiyomuşum gibi hissetmeme sebebiyet vermişti.

Eğitmen bana bakarak sağ kolunu büktü ve sanki arkada biri varmış gibi vurdu. Aynı hareketi bende yaptım.

Daha sonra sağ ayak öne ve sağ kol geriye,sonra tekrar sol kol geriye sağ kol geriye öne doğru zıpla ellerini makara sarar gibi birbiri içinden geçir birden geriye doğru zıpla ve dirseklerini geçir.

Bu hareket böyle devam etti. Herkes iyi yapana kadar. Yeterince yorulana kadar. Anladımki birşeyden iyi sonuç elde etmen için yorulman gerekiyormuş.

Hiçbir şey bilmeden başladığım dans, figürlerin hepsini tam yaparak sona ulaşmamı sağlamıştı.

Eğitmen bizleri durdurdu ve tebrik etti.

Asel ve beni eşledi "önce siz, izleyin çocuklar"

Hareketler zihnimde görsel gibi bana yansıyordu ve sanki karşıdaki aynada kendim değil o görüntüler var gibi dans ediyordum.

Ufaklık da aynı şekilde yanımda dans ediyordu ama o daha hızlıydı.

"Araf hey!" ufaklığın sesi ile durdum. Ve ona döndüm. "Bugün benden daha fazla bişey isteme çünkü yorgunluktan ölmek üzereyim" gülümsedi. "Hayır merak etme bişey istemiycem. sadece," diyerek koridorun sonundaki mavi kapıyı işaret etti.

"çok terlemişsin. ilerde mavi kapı soyunma odası ve duş olarak kullanılıyor istersen duş al"

Evet duş hiçte fela olmazdı. Cidden fazlaca terlemiştim.

"Tamam, sağol ben duşa giriyorum"

"Bende öyle saat sekizde burda buluşalım" Kafamı salladım.

İkimizde zıt yerlere ayrıldık ve ben duşa girdim.

İçerisi ferah ve temizdi. Kenarda kapılarda duş ve soyunma odası olduğunu belli eden işaretler yapıştırılmıştı. Kabinlerden birine girdim. Ve güzel bir duş aldım.

Duştan çıktığımda sekize on vardı. Üzerimi değişip mavi kapıdan çıktım.

Aseli beni beklerken bulduğumda direk ilerledim ve önünden geçtim. Oda peşimden koşturup bana yetişti.

"Geliceksin değilmi Araf?" biraz çekinerek sorduğu soruya karşılık bugün yaptıklarımızı düşündüm. Dansın beni nasıl rahatlatıp hayattan Arayışım dışından zevk almamı sağlayan ikinci şey olduğunu.

Durdum ve ufaklık sırtıma çarptı.

"Ah! Ne sert sırtın varmış be!" diyerek kafasını ovuşturdu.

Sırıttım. Sonra gözleri büyüdü. "Sen?bana? Gülmek? Sen yani? Araf Sare! Bana güldünmü? Güldün bana?" bu kadar şaşırmasına anlam veremedim.