ARAYIŞ 🌍

-3.0-

30.Bölüm.

"Senden bir şeyler yapmanı beklerdim, belkide seni farklı hayal ederdim ama olsun ben seni susarkende severdim..."

🌏

Gözlerimiz birbirine kenetlenmiş, içim içime sığmaz halde taşmak için savaş verirken ben o tazikli hislerimi uysallaştırmaya çalışıyordum.

Kalbim buna dayanamıyor. 'Herşeyi söyle ona' diyerek duvarlarımı yumrukluyordu. Beynim ona engel olamaya çalışıyor, bana karışmaması gerektiğini söylüyordu.

Kalbimi seçersem eğer, herşey kısa yoldan bitebilirdi. Ya severdi, ya da uzaklaşırdı. İşte bu riski göze alamazdım.

Bu yüzden beynimi seçtim.

"Araf" diyerek yerime oturdum. Şaşkın bakışlarını görmezden geldim. Bir süre ayakta bekleyip oturdu. Venüs pür dikkat bizi izliyordu. Ella ise ortamdaki havadan huzursuz olmuş olacak ki, veya arkadaşının içinde olduğu durumdan, konuyu değiştirdi.

"Siparişleri söyleyelim mi?"

Ben kafa sallarken Venüs "Aynen güzel olur hayatım" diyerek garsonu çağırdı.Bir süre sonra ortamda tatlı bir sohbet dönmeye başladı. Konuyu açan Ellaydı.Arayışım sessizce yemek yiyor pek fazla ilgilenmiyordu. Ara ara sohbete kulak veriyor duruma göre gülüyordu.O gülerken karşısına geçip ona bakmayı isterdim lakin ben sanki tek başımaymışım gibi onlardan bağımsız yemeğimi yiyordum.

"Ee Araf sende çok sustun tanışmaya geldik buraya" peçete ile ağzımı sildim ve arkama yaslandım.
Venüsün makarnalarını yemekten normal yemek yemeyi unutmuşum pardon"

Herkes gülerken Venüs sitem etti. "Sen benim makarnalarıma kurban ol" Ella da, Arayışım da gülerlerken bu 'ben sert değilim' demek ile eş değerdi.

"Benim sevgilim çok yetenekli. "

"Güzelim yetenekliyim fakat sen Arafa bakma lütfen o kendinden bahsetmekten pek hoşlanmaz. Kendisi bir yemek yapmayı bilmiyor. "

"Neler yapabiliyor ki?" Ellanın merakla sorduğu soru tamda istediğimiz yerden gelmişti.

"Venüs su-" cümlemi ağzıma tıkan Venüs beni övmeye başladı. "Bateri çalmayı biliyor, resimde çok yeteneklidir, kitap okumayı çok sever seside güzel ama belli etmiyor işte şu kaslara baksanıza! sporcudur kendisi."

Arayışım kafasını tabağına eğmiş ses etmezken Ella şaşkındı.

"Dışarıdan havalı duruyorsun. Ama ne bileyim şaşırdım gerçekten de"

Önemsiz dercesine omuz silktim. Ve Venüse baktım. "Venüs işte, uyuzun teki"

"Bende seni seviyorum kardeşim" göz devirdim.

"Aslında Mia'da çok fazla kitap okur, kendileri tam bir nostaji düşkünüdür, gönüllü hayvan vakfında görevli, tiyatroya bayılır ve yarın oyunu var çizim yapmayıda sever"

Ella'nın kendinden bahsetmesi ile kafasını kaldıran arayışım 'sus' dercesine Ella'ya bakıyordu.

Arayışım hakkında bir şeyler öğrenmek bana iyi gelmişti.

"Evet okulda oynayacağız gösteriyi gelmek isterseniz-"

"Zorunda kalarak teklif etmenize gerek yok, okul ile aramı keseli bir sene oluyor gitmeyede pek niyetim yok " diyerek Arayışımın gözlerinin içine baktım. Sözlerinin bu denli kesilmesi onu afallatmış sözlerim ise onu sinirlendirmişti.