"မင္း......မင္းဘယ္သူလဲ.......သရဲလား...မွင္စာလား.."
က်ေနာ္ေမးလိုက္ေတာ့.......
အေကာင္ပိစိေလးက ေမာ့ၾကည့္လာသည္.........
မ်က္လံုးလိေမၼာ္ေရာင္ေလးက.....
ေတာက္ပေနေပမယ့္.......အရည္ၾကည္ေလးေတြလည္း
ရစ္သိုင္းေနျပန္တယ္......က်ေနာ္အသည္းေတြယားလိုက္တာေလ.....ပိစိေလးကိုၾကည့္ရင္းၾကည့္ရင္း
အသည္းေတြ ကလိကလိျဖစ္လာတာ.....
"ေမး.....ေနတယ္ေလ......
မင္းက....မွင္စာလားလို႔......."
က်ေနာ္ထပ္ေမးသည့္တိုင္......
ေကာင္ေလးက မလႈပ္မယွက္.......
"ဟာ......မင္း.....လူစကား မေျပာတတ္ဘူးလား...."
က်ေနာ္ အသံမာမာနဲ႔ေဟာက္ကာမွ.....
ေကာင္ေလးက.......
"ေျပာ....ေျပာ.....တတ္တယ္......"
အေကာင္ေလးေသးေပမယ့္.....က်ေနာ္ၾကားလိုက္ရတဲ့....သူ႔အသံေလးက သာမန္လူေတြလိုပဲ.......
က်ယ္တယ္........
ၿပီးေတာ့......သူ႔အသံေလး တအားခိ်ဳသာတာပဲ.....
"ဒါဆို.....မင္း....မင္းက......ဘာေလးလဲ......."
"က်ေနာ္.....က......လူ......လူပါပဲ......."
က်ေနာ္ အံ့ျသယူရသည္......လူကဒီေလာက္ေသးမလား.......
"ဟို......ဟို......က်ေနာ္က........
ကိ်န္စာ မိေနတာ......အဲ့ဒါေၾကာင့္.....ခုလို....
ေသးေနတာပါ......"
က်ေနာ္ အံ့ျသေနတာသိလို႔ထင့္.......
ေကာင္ေလးက ေျဖ႐ွင္းစကားဆိုသည္........
ကိ်န္စာ......ဒါမ်ိဳးကဒီလိုေခတ္ႀကီးမွာ တကယ္႐ွိရဲ႕လား.......
က်ေနာ္မယံုပါ.......သူ က်ေနာ့္ကို လာလိမ္ေနတာ
ေျသာ္....သရဲေတြ မွင္စာေတြက....
မူယာမာယာလည္း တယ္မ်ားသကိုး..........
"ေတာ္စမ္းပါ.......မင္းရဲ႕လိမ္စဥ္ေတြ ငါမယံုဘူး...
အခုလည္း.....ငါ့ဆီက ဘာလိုခ်င္လို႔ လာတာလဲ.....
ထြက္သြား ......."
က်ေနာ္ အပီအျပင္ ခ်ဲလိုက္ေတာ့မွ......
အေကာင္ပိစိေလးက.......
ကိုယ္ေလး တစ္ခ်က္တုန္သြားသလားလို႔ေလ......
YOU ARE READING
လိေမၼာ္သီး 🍊 လိမ္မော်သီး 🍊
Fanfictionက်ေနာ့္ အခ်စ္က လိေမၼာ္သီးေလး Sehun×Luhan ကျနော့်အချစ်က လိမ္မော်သီးလေး Sehun×Luhan
