"အဲ့တော့.........မင်းတို့က ဘာတွေလဲ........"
အရှေ့က ခုံမှာ ခြေချိတ် လက်ပိုက်ကာ ထိုင်နေရင်း
Kai Hyung က မေးလေသည်...........
ကျနော် ဘာပြန်ပြောရမလဲမသိသည်မို့ လက်အချင်းချင်းကိုသာ ဆုပ်နယ်၍ ခေါင်းငုံ့ထား မိသည်......
Hyung ကတော့ ဘယ်လိုနေလဲ မသိပါ........
"ဘာမှမဟုတ်သေးဘူး......."
ပြတ်သားစွာ ပေါ်လာသည့် Hyung ၏ အသံ.........
"ဘာ......ဟေ့ကောင် Sehun .....
ငါ့ကို လာမပတ်နဲ့........"
Kai Hyung က ပြန်အော်သည်........
"ဟုတ်တယ်လေ........ငါအမှန်ပြောနေတာ....Jongin"
Hyung ဘက်ကို
အသာလေးငဲ့စောင်းကြည့်လိုက်တော့ Hyung က
စားပွဲပေါ်က ရေကရားကို ယူငှဲ့သောက်နေသည်......
Hyung က ဘာလို့တည်ငြိမ်နေတာလဲ.....
"ဒါဆို......မင်း....တို့က....ခုနက.....ဘာလို့....ကျွတ်စ်......"
Kai Hyung က ဆက်မပြောနိုင် ကျနော့်ဘက်ကို
ကြည့်ကာ......စကားစကိုဖြတ်လိုက်သည်...........
ကျနော်မျက်နှာပူပူဖြင့်သာ...
ခေါင်းပြန်ငုံ့ထားလိုက်သည်.......
"Jongin မင်းဒီည မင်းအိမ်ပြန်အိပ်ပါလား......"
Hyung က ဘာလို့ ........
"Sehun မင်းစကားလမ်းကြောင်းမလွှဲစမ်းနဲ့ ...."
"ငါ အတည်ပြောနေတာ......Jongin......"
"Sehun ငါမေးတာမင်းမဖြေသေး......"
"အဲ့ဒီ့အဖြေ မင်းကို ပေးဖို့ ငါလုပ်စရာ ရှိသေးတယ်"
"ဘာကို မင်းက......."
"မင်းမသိသေးတဲ့ ကိစ္စလေးတွေ ရှိတယ်......
လောလောဆယ် မင်းရှောင်ပေး......"
ပြတ်သားစွာပြောနေသူ......
သူက ဘာကိုလုပ်စရာ ကျန်သေးတာလဲ.......
ကျနော့်တစ်ကိုယ်လုံး ပူလောင်လာရသည်........
"Ok လေ.......Sehun မနက်ဖြန်မှ တွေ့မယ်.......
မင်းသေချာ ပြောပြရမယ်........."
Kai Hyung ကျနော့်ကိုကြည့်လိုက်တာကို....
ကျနော် မော့မကြည့်ပေမယ့် ခံစားသိလာသည်......
"Han မနက်ဖြန်မှ တွေ့မယ်.............."
"ဟုတ်......"
ကျနော်ရှက်ရွံ့ပူထူစွာ မျက်နှာအောက်ချရင်းသာ...
ခပ်တိုးတိုးဖြေလိုက်သည်.......
YOU ARE READING
လိေမၼာ္သီး 🍊 လိမ္မော်သီး 🍊
Fanfictionက်ေနာ့္ အခ်စ္က လိေမၼာ္သီးေလး Sehun×Luhan ကျနော့်အချစ်က လိမ္မော်သီးလေး Sehun×Luhan
