"အဲ့ေတာ့.........မင္းတို႔က ဘာေတြလဲ........"
အေ႐ွ႕က ခံုမွာ ေျခခ်ိတ္ လက္ပိုက္ကာ ထိုင္ေနရင္း
Kai Hyung က ေမးေလသည္...........
က်ေနာ္ ဘာျပန္ေျပာရမလဲမသိသည္မို႔ လက္အခ်င္းခ်င္းကိုသာ ဆုပ္နယ္၍ ေခါင္းငံု႔ထား မိသည္......
Hyung ကေတာ့ ဘယ္လိုေနလဲ မသိပါ........
"ဘာမွမဟုတ္ေသးဘူး......."
ျပတ္သားစြာ ေပၚလာသည့္ Hyung ၏ အသံ.........
"ဘာ......ေဟ့ေကာင္ Sehun .....
ငါ့ကို လာမပတ္နဲ႔........"
Kai Hyung က ျပန္ေအာ္သည္........
"ဟုတ္တယ္ေလ........ငါအမွန္ေျပာေနတာ....Jongin"
Hyung ဘက္ကို
အသာေလးငဲ့ေစာင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ Hyung က
စားပြဲေပၚက ေရကရားကို ယူငွဲ႔ေသာက္ေနသည္......
Hyung က ဘာလို႔တည္ၿငိမ္ေနတာလဲ.....
"ဒါဆို......မင္း....တို႔က....ခုနက.....ဘာလို႔....ကြၽတ္စ္......"
Kai Hyung က ဆက္မေျပာႏိုင္ က်ေနာ့္ဘက္ကို
ၾကည့္ကာ......စကားစကိုုျဖတ္လိုက္သည္...........
က်ေနာ္မ်က္ႏွာပူပူျဖင့္သာ...
ေခါင္းျပန္ငံု႔ထားလိုက္သည္.......
"Jongin မင္းဒီည မင္းအိမ္ျပန္အိပ္ပါလား......"
Hyung က ဘာလို႔ ........
"Sehun မင္းစကားလမ္းေၾကာင္းမလႊဲစမ္းနဲ႔ ...."
"ငါ အတည္ေျပာေနတာ......Jongin......"
"Sehun ငါေမးတာမင္းမေျဖေသး......"
"အဲ့ဒီ့အေျဖ မင္းကို ေပးဖို႔ ငါလုပ္စရာ ႐ွိေသးတယ္"
"ဘာကို မင္းက......."
"မင္းမသိေသးတဲ့ ကိစၥေလးေတြ ႐ွိတယ္......
ေလာေလာဆယ္ မင္းေ႐ွာင္ေပး......"
ျပတ္သားစြာေျပာေနသူ......
သူက ဘာကိုလုပ္စရာ က်န္ေသးတာလဲ.......
က်ေနာ့္တစ္ကိုယ္လံုး ပူေလာင္လာရသည္........
"Ok ေလ.......Sehun မနက္ျဖန္မွ ေတြ႔မယ္.......
မင္းေသခ်ာ ေျပာျပရမယ္........."
YOU ARE READING
လိေမၼာ္သီး 🍊 လိမ္မော်သီး 🍊
Fanfictionက်ေနာ့္ အခ်စ္က လိေမၼာ္သီးေလး Sehun×Luhan ကျနော့်အချစ်က လိမ္မော်သီးလေး Sehun×Luhan
