Jongin က အတင္းက်ေနာ့္နားကပ္ကာ
တ႐ွံု႕႐ွံဳ႕နဲ႔ကပ္လာသည္မို႔.......
မနည္းေ႐ွာင္တိမ္းရင္း......
အာရံုလြဲသြားေအာင္ ၾကံရေတာ့သည္....."အဟမ္း......ဟမ္း.....
Jongin မင္းလက္ထဲကဘာေတြလဲ........
ၾကက္ေၾကာ္ေတြမလား......"ဒီေတာ့မွ သူကလက္ထဲက အထုပ္ကို
ငံု႔ၾကည့္ရင္း....."အမ္.....အင္းအင္း.....
မင္းဘာမွမစားရေသးဘူးမလား....
တူတူစားရေအာင္....."သူကေျပာရင္းဆိုကာမီးဖိုခန္းထဲ၀င္သြားသည္
အင္း........Kim Jongin ကိုေျပာင္းလဲေစႏိုင္တာ
ၾကက္ေၾကာ္ပဲ႐ွိတာကိုး........သူ႔ေနာက္ကလိုက္ပါရင္း.....
သက္ျပင္းေမာတစ္ခု ခ်ကာ......
သူ႔ကို ဘယ္လိုကဘယ္လို
နိဒါန္းခ်ီေျပာျပရမလဲ ၾကံရြယ္ေနတုန္း......."အား......................"
က်ေနာ့္ေ႐ွ႕မွ ၀င္သြားေသာ
Jongin ရဲ႕ အသံျပဲုုျကီးေၾကာင့္
လန္႔ဖ်ပ္သြားရသည္မို႔.......
သူ႔ေ႐ွ႕ေရာက္ေအာင္ေျပးကာ.......
မီးဖိုခန္းကို စစ္ေဆးၾကည့္ရသည္..........."ဘာ......ဘာျဖစ္တာလဲ......"
"Se......Sehun.....သ....သရဲ....သရဲ...."
အင္.......ဟိုပိစိ......ဟိုပိစိမ်ားလား.....
"မ......မလန္႔နဲ႔......ငါ......ငါ႐ွင္းျပမယ္......"
Kim Jongin မွာ အရမ္းလန္႔ေနပံုေပၚတာမို႔.....
စားပြဲေပၚက ေရခြက္ကို ေရအျပည့္ျဖည့္ရင္း
သူ႔ဆီကမ္းေပးရသည္.........."ေရာ့.......ေရာ့.......ဒါေလးကုန္ေအာင္ေသာက္"
သူက ေရကို တဂြပ္ဂြပ္ျမည္ေအာင္
ၿမိဳခ်ေသာက္ရင္း......."Sehun......ငါ.......ငါေလ......
အရင္ကလည္း ဒီမွာေနတာပဲေလ....
ဒီ.....ဒီေန႔မွ.....ကံနိမ့္လို႔ပဲလားမသိဘူး......
သ.....သရဲ.....ျမင္လိုက္ရတယ္......."က်ေနာ္မ်က္လံုးေတြပါျပဴးလာသည္.......
ဟိုပိစိကိုျမင္လိုက္ရတာေနမွာ....
ဟိုပိစိကုိလည္း စိတ္တိုလာသည္.....
ပုန္းေနပါလို႔ေျပာေနတဲ့ၾကားက........

YOU ARE READING
လိေမၼာ္သီး 🍊 လိမ္မော်သီး 🍊
Fanfictionက်ေနာ့္ အခ်စ္က လိေမၼာ္သီးေလး Sehun×Luhan ကျနော့်အချစ်က လိမ္မော်သီးလေး Sehun×Luhan