လိ​ေမၼာ္​သီး 🍊 လိ​မ္မော်​သီး 🍊

💓

"Hunnnnn......"

စြဲငင္​ကာ​ေခၚလာရင္​း
ကုတင္​​ေပၚ​
ေလးဘက္​​ေထာက္​တက္​လာသည္​......

"Hunnn လို႔...."

Laptop ကိုၾကည္​့​ေနရက္​ကနဲ႔ပင္​
ပိကိ်​ေလး ႏႈတ္​ခမ္​းစူ​ေနတာကို
မ်က္​လံုး​ေထာင္​့က ျမင္​​ေနရ​ေသးသည္​.....

"Hun ပါဆို...."

"ဟင္​...​..."

စိတ္​ထဲမွ​ေန စစ္​ရမယ္​့စာရင္​း​ေတြမမွား​ေစဖို႔
အားသာ​ေနသည္​မို႔ ၿပီးၿပီး​ေရာထူးလိုက္​ရသည္​

"ဟိုဟာ​ေလ...."

တင္​ပ်ဥ္​​ေခြထိုင္​​ေန​ေသာ သူ႔​ေပါင္​ကို
ကုတင္​​ေပၚ​ေမွာက္​လ်က္​သား ပိကိ်​ေလးက
​ေမးျဖင္​့လာႀကိတ္​​ေလသည္​မို႔....

"အာ့...အာ့...."

မအားသည္​့ၾကားက လက္​တစ္​ဖက္​ျဖင္​့
ကာ​ရ​ေသးသည္​.....

"Hun ပါဆို...."

စူ​ေအာင္​့​ေအာင္​့အသံျဖင္​့....
​ေခၚ​ေနပံု​ေထာက္​.....
ဘာျဖစ္​လာျပန္​သည္​မသိ......

Jongin တို႔အိမ္​သြားလည္​မယ္​ဆိုၿပီးသြားတာ
ခုမွျပန္​လာ​ေလသည္​.....

"ခဏ​ေလး....Han....ခဏ​ေလး...
၅ မိနစ္​ပဲ​ေစာင္​့​ေနာ္​....."

သူ​ေျပာလိုက္​​ေတာ့လည္​း
​ေဘးမွာ တံုးလံုး​ေလးလွဲရင္​း ၿငိမ္​​ေန​ေပးတာပဲ...

ၾကာ​ေလခ်စ္​​ေလ....
ဘယ္​လိုပိကိ်​ေလးမွန္​းကိုမသိတာ......

"ကဲ....ရၿပီ​ေျပာ...."

Laptop ကိုပိတ္​ကာ ​ေဘးကစားပြဲ​ေပၚတင္​ရင္​း
သူ႔ဘက္​လွည္​့ထိုင္​ပစ္​လိုက္​​ေတာ့.....
တံုးလံုးလွဲအိပ္​ရာက​ေန......
​ေမွာက္​ယက္​​ေလး ​ေျပာင္​းကာ
သူ႔​ေပါင္​​ေပၚ ​ေမး​ေလး လာတင္​​ေလသည္​....

"သိလား.....Hun သိလား......
Kai Hyung တို႔က​ေလ......."

ဆံပင္​​ေလး​ေတြကိုသပ္​တင္​​ေပးကာ
​ေခါင္​းညိတ္​ျပရသည္​.....

"TV ႀကီး ၀ယ္​လာတာ အႀကီးႀကီးပဲသိလား..."

အိမ္​း.....

"ဟုတ္​လား...."

သူ့မ်က္​ႏွာအရိပ္​အကဲကိုၾကည္​့၍
အ​ေျခအ​ေန​ေကာင္​းသည္​အမွတ္​ျဖင္​့
မ်က္​လံုး​ေလး​ေတြ တဖ်က္​ဖ်က္​လက္​လာကာ
ငုတ္​တုတ္​ထိုင္​​ေလ​ေတာ့သည္​.......