လိ​ေမၼာ္​သီး 🍊 လိ​မ္မော်​သီး 🍊

🍊​ေပ်ာက္​ဆံုးျခင္​း

"Han ​ေလးက ပိန္​လာလိုက္​တာကြယ္​...."

တီ​ေလးတို႔အိမ္​သြားလည္​စဥ္​ တီ​ေလးက
Han ရဲ႕ လက္​​ေမာင္​း​ေလး​ေတြကိုဆုပ္​ကိုင္​ရင္​း
​ေျပာ႐ွာသည္​......

"Hun...... က​ေလးက ထမင္​းသိပ္​မစားဘူးလား
ဟုတ္​လား......."

သူ႔ဘက္​လွည္​့ကာ ​ေမးလာတာမို႔......

"စားပါတယ္​......."

Han ကလည္​း..
သူထမင္​းဘယ္​​ေလာက္​စား​ေၾကာင္​း ​
၀င္​ေျပာျပန္​​ေလသည္​........

ဘာလို႔မ၀တာလဲ သူလည္​းမ​ေျပာတတ္​​ေတာ့............

တစ္​လကို ၂၇ ရက္​​ေလာက္​ဂ်စ္​က်တာကလြဲရင္​
က်န္​တဲ့ရက္​မွာ
Han က ထမင္​း​ေကာင္​း​ေကာင္​းစားပါတယ္​...

ဂ်စ္​က်ရင္​​ေတာ့
မ၀ါး​ေကြၽးရရံုတမယ္​ ​ေခ်ာ့​ေကြၽးရသည္​....

"Hun .....တီ​ေလး....အား​ေဆးထည္​့​ေပးလိုက္​မယ္​
အဲ့ဒါက်ိဳၿပီး က​ေလးကိုပံုမွန္​တက္​.....
အား႐ွိ​ေအာင္​လို႔......."

"ဟင္​...​ေဆး...အား...​ေဆး...မလိုဘူး....ထင္​တယ္​​ေနာ္​"

​ေဆးဟုၾကားသည္​ႏွင္​့
သူ ျပဴးျပဴးျပာျပာျငင္​းပယ္​ရသည္​......

ဒီပိက်ိ​ေလးကို သူ​ေဆးဘယ္​လိုတိုက္​ရမလဲ..........

"ဟဲ့....Oh Sehun ရဲ႕......
ဘာလို႔​ေဆးမလိုရမွာလဲ.....
က​ေလးက ပိန္​လာၿပီ.....
နင္​မညႇာမတာ...ဘာ​ေတြလုပ္​​ေနလဲမွမသိတာ......"

"ဟင္​....ဘာ....ဘာကို......"

သူ႔မ်က္​ႏွာႀကီးပူထူလာသကဲ့သို႔.....
Han သည္​လည္​း မ်က္​ႏွာ​ေအာက္​ခ်လိုက္​သည္​ကို
ျမင္​လိုက္​ရသည္​....

တီ​ေလးက​ေတာ့ ဘာမွမ​ေျပာဖူးသလိုပံုဖမ္​းကာ
​အား​ေဆး၀ယ္​ၿပီးလာပို႔​ေပးဖို႔
သူ႔အတြင္​း​ေရးမႉးကို ဖုန္​း​ေက္​​ေန​ေလ​ေတာ့သည္​......

..........

"Hun......မ​ေသာက္​ဘူး​ေနာ္​....အာ့ႀကီး......"

ငိုမဲ့မဲ့နဲ႔​ေတာက္​​ေလွ်ာက္​​ေျပာ​ေန​ေပမယ္​့.....
သူက​ေတာ့ ​ေဆးကိုႀကိဳလို႔က်က္​​ေနၿပီျဖစ္​သည္​....

"ကိုယ္​့ Han က လိမ္​မာပါတယ္​ကြာ.....​ေနာ္​....."

​ေဆးရည္​​ေတြကို ခြက္​႐ွည္​ထဲ​ေလာင္​းထည္​့လိုက္​ကာ ​ေအးသြား​ေအာင္​မႈတ္​​ေပး​ေနလိုက္​သည္​.......