"Kai Hyung က
အခုမှ လာတယ် ဟွန့်....."
ကျနော်ရောက်သည်နှင့်..
ဆီးပြောလာသည့် Han
"အေး....ကားလမ်းပိတ်နေလို့....."
ကောင်လေးက ရှုံ့မဲ့မဲ့နဲ့.....
"Sehun Hyung က ဘယ်မှာစောင့်မှာတဲ့လဲ
ဟင်....."
သူ့ဆံပင် လိမ္မော်ရောင်လေးကို......
့ဆွဲကာဖွလျက်....
ကျနော့်ကို မေးနေသည်........
"(.....)ပန်းခြံမှာတဲ့....."
"ဟုတ်လား....Heee....."
ကောင်လေးပျော်နေသည်မှာ
မဖုံးနိုင်မဖိနိုင် သိသာစွာ.....
"Hyung ကျနော် အဆင်ပြေရဲ့လားဟင်...."
"အေး....."
"ကျနော် ဒီဦးထုပ်ဆောင်းသွားသင့်လား.
........ဟင်...."
"အေး....သဘော...."
"Hyung ဒီအကျႌနဲ့ ကျနော်အဆင်ပြေရဲ့လား"
"အေး....."
"ဟာ.....Hyung ကလည်း
တအေးအေးနဲ့...အဲ့ဖုန်းကို လက်ကမချဘူး"
"အေး....."
"Hyungggggg......."
"ဟာ....ဟေ့ မင်းဘာလုပ်တာလဲ....."
ကျနော့်လက်ထဲက....ဖုန်းကို ဆွဲလုသွားသော
ကောင်လေး.....
"ပေး...ဖုန်းပြန်ပေး....
ငါ Kyung Soo ကို message ပို့ရမှာကွ...."
ကောင်လေးက ဖုန်းကို နောက်သို့ဖွက်လိုက်ရင်း
"မပေးဘူး....."
"ဟာ...ပေးစမ်းပါ....Han ရာ...."
ကျနော်လက်လှမ်းလေ သူကနောက်ရွှေ့လေ..
"မပေးဘူး....ကျနော်မေးတာကျမဖြေပဲ...."
"အေးကွာ...ဖြေမယ်ကွာ...မေး...ဘာလဲ"
"Sehun Hyung က ဘာလို့သူကိုယ်တိုင်
လာမခေါ်တာလဲဟင်......"
"တွေ့မှမေး...."
ကျနော့်အား မျက်စောင်းထိုးသည်.....
"Hyung ကလည်း...
ပြီးတော့ Sehun Hyung က
ဘာအရောင်ကြိုက်လဲဟင်........"
"ဟမ်....ဘာလုပ်မလို့....."
"သိချင်လို့လေ....ကျနော့်ချစ်သူဆိုတော့
သူ့အကြောင်းသိချင်လို့....
သူကြိုက်တဲ့ အရောင်ဝတ်မလို့....."
YOU ARE READING
လိေမၼာ္သီး 🍊 လိမ္မော်သီး 🍊
Fanfictionက်ေနာ့္ အခ်စ္က လိေမၼာ္သီးေလး Sehun×Luhan ကျနော့်အချစ်က လိမ္မော်သီးလေး Sehun×Luhan
