"Hun......Hun လို႔......."
Laptop နဲ႔ တေတာက္ေတာက္ စာ႐ိုက္ေနေသာ က်ေနာ့္လက္ေမာင္းကို
ဆြဲဖက္ ပါးနဲ႔အပ္ကာ ပိကိ်ေလးက
ေခၚေနပါ၏..........အျမန္လက္စသတ္ဖို႔ လိုအပ္ေနတာမို႔
သူ႔ကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈကာ......
မသိ ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလိုက္သည္.........."Hun....ေရ......Hunnie ေရ....
Hannie ေလးရဲ႕.....Hunnie ေရ........""Han....ေနဦးဆို....."
လက္တို၀တ္ထားတာမို႔....ေပၚလြင္ေနသည့္
က်ေနာ့္လက္ေမာင္းသားကို
သူ႔ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာႏွင့္ညႇပ္ကာ...
နာေအာင္ ဆြဲပါ၏........"ကြၽတ္.....Han....ကြာ.....
ကိုယ္ အလုပ္လုပ္ေနတာ မျမင္ဘူးလား......"mail ပို႔ရမည့္ အခ်ိန္နီးလာမွ.....
လာေႏွာင့္ယွက္ေနသည့္သူ႔ေၾကာင့္
အလုပ္တို႔ ေႏွာင့္ေႏွးရတာမို႔........သူဖက္တြယ္ထားေသာ လက္ေမာင္းကို မ ကာ
တြန္းဖယ္ပစ္လိုက္မိေတာ့.......
ဆက္မေႏွာက္ယွက္ေတာ့ပဲ.....
အခန္းျပင္ဘက္ကိုသာ
တဒုန္းဒုန္း ျမည္ေအာင္
ေျခေဆာင့္သြားေလသည္........အင္း........ထံုးစံအတိုင္းပဲ ေနမွာေပါ့.........
အခုတေလာ.....သူ သိပ္စိတ္ေကာက္လာတာပဲ
.............
"တီ......တီ.....တီ......"
ျခံတံခါးက ခ်က္ခ်င္းပြင့္လာသည္........
"အဟင္း....Sehun......"
အေၾကာင္းသိေပမို႔.....
Kyung Soo Hyung က အခန္းဆီကိုသာ
ေမးေငါ့ျပ၏.........."ဒီတစ္ခါကေရာ ဘာ case လဲ......"
အခန္းထဲက ထြက္လာေသာ Jongin က
သူ့ဆံပင္ေတြကိုထိုးဖြကာ ေမးလာေတာ့......"ငါအလုပ္လုပ္ေနတာကို ေႏွာက္ယွက္ေနလို႔
ဆူလိုက္မိတာ........"Jongin က ရယ္ပါ၏.....
"မင္းဟာေလးကကြာ....
တကယ့္ေကာက္စိန္ေလး........."က်ေနာ္လည္း တကယ္အံ့ျသမိပါသည္.....
အေကာက္ႏိုင္ဆံုးသူကို ႐ွာပါလွ်င္
ပိကိ်ေလး ကိုသာ ျပရမည္ျဖစ္သည္.......
YOU ARE READING
လိေမၼာ္သီး 🍊 လိမ္မော်သီး 🍊
Fanfictionက်ေနာ့္ အခ်စ္က လိေမၼာ္သီးေလး Sehun×Luhan ကျနော့်အချစ်က လိမ္မော်သီးလေး Sehun×Luhan