လိ​ေမၼာ္​သီး 🍊 လိ​မ္မော်​သီး 🍊

🍊အလြမ္​း🍊

"Hun..... က်​ေနာ္​ ​ေနမ​ေကာင္​းဘူး....."

အိမ္​ျပန္​လာသည္​ႏွင္​့ ဆီးႀကိဳမွီတြဲကာ.....
သူ႔နဖူးငယ္​အား က်​ေနာ္​့လက္​ျဖင္​့စမ္​း​ေစသည္​......

"Han ရယ္​....ကိုယ္​ အခု ခရီးထြက္​ရ​ေတာ့မွာ..."

​ေႏြး​ေတး​ေတး ခႏၶာကိုယ္​​ေလးကို.......
ရင္​ခြင္​ထဲဆြဲဖက္​ကာ.....
နဖူးထက္​အနမ္​း​ေႁခြမိသည္​........

"မသြားလို႔မရဘူးလား.....ဟင္​....."

​ေတာင္​းဆို​ေသာ အသံ​ေဖ်ာ့​ေဖ်ာ့​ေၾကာင္​့
​ေျခလွမ္​းတို႔ တံု႔ဆြဲခ်င္​ပါ​ေသာ္​လည္​း.......

"အခုကိစၥက ကိုယ္​ကိုယ္​တိုင္​ ​ေျဖ႐ွင္​းရမွာမို႔ပါ..
Han...ရယ္​...၃ ရက္​​ေလာက္​ပဲၾကာမွာပါ......"

​ေျဖသိမ္​့စကားဆို​ေသာ္​လည္​း...
လိ​ေမၼာ္​သီးငယ္​​ေလးသည္​ကား.....
မ်က္​​ေတာင္​အဖ်က္​ဖ်က္​ခတ္​​ေန​သည္​က...
ငိုခ်င္​လာပံု......

"ဒါဆို...က်​ေနာ္​လိုက္​မယ္​....."

ခရီး​ေဆာင္​အိတ္​ထဲ အ၀တ္​​ေတြထိုးထည္​့​ေန​ေသာ
က်​ေနာ္​့လက္​အား....လာဆြဲကိုင္​ကာ.......
သူ​ေတာင္​းဆိုျပန္​ပါ၏.......

"မရဘူး....Han ရဲ႕ ......
ဟိုက ရာသီဥတုနဲ႔....
​Han နဲ႔ အဆင္​​ေျပမွာမဟုတ္​ဘူး....​
​ေနမ​ေကာင္​းျဖစ္​မွာ....."

အခု​ေတာင္​ ကိုယ္​​ေလး​ေႏြးတဲ့ဟာ.....

က်​ေနာ္​့စိတ္​ပူပန္​စကားကို...
သူတဖန္​...​ေတြးျပန္​ပါ၏...........

"ဘာလဲ.....ဘာလို႔မ​ေခၚတာလဲ...
အလုပ္​​ေဖာ္​......မိန္​းမ​ေတြ ပါလို႔မလား......"

"Hannn....."

အသံမာမာနဲ႔​ေအာ္​လိုက္​​ေတာ့...........
မ်က္​ရည္​​ေတြအိုင္​ထြန္​း​ေနတဲ့....မ်က္​လံုး​ေလးနဲ႔..
ပင္​့​ေမာ့ၾကည္​့လာသည္​.......

ပခံုးကို ဆြဲသိမ္​းဖက္​ကာ.....

"ဟိုမွာ...Han အဆင္​မ​ေျပမွာစိုးလို႔ပါ....."

တံခါး​ေပါက္​၀အထိ..က်​ေနာ္​့လက္​​ေမာင္​းၾကားထဲက
သူ႔ ခႏၶာကိုယ္​​ေလးကို ႐ုန္​းဖယ္​ကာ....
ပါလာသည္​.......

"Sehun....."

အိမ္​ဘက္​ကူးလာ​ေသာ.....Kyung Soo Hyung.

"Han ကို ဂ႐ုစိုက္​​ေပးပါ....​ေနာ္​ ....."