"Hyung....ကျနော့်ကို စိတ်ပူလို့ပြန်လာတာလား
ဟုတ်လား...ဟင်....."ဘေးကနေ ခုန်ဆွဆွလုပ်ကာ....လိုက်မေးနေသူ.....
ကျနော် သွားရာနောက်တကောက်ကောက်လိုက်ရင်း
မေးတဲ့သူက........
အသံလေးတစာစာ....."ဟေး.....ငါရေချိုးမို့....မင်းအပြင်ပြန်ထွက်..."
ကျနော် ရေချိုးခန်းထဲထိရောက်သည်အထိ.....
မရပ်မနားလိုက်နေတာမို့....
အော်ထုတ်လိုက်တော့မှ....
ပုခုံးလေးကိုတွန့်ရင်း....အပြင်ကိုပြန်ထွက်သွားတယ်...ဟူး.......
ကျနော် ရှက်လိုက်တာ.....
ကျနော့်မှာတော့.....
သူ့ကို အန္တရာယ်ကြီးကြီးမားမားကြုံပြီထင်လို့....
အမောတကောပြေးလာရတာ....ရေချိုးဖို့ အဝတ်အစားကိုချွတ်လိုက်မှ.....
တွေ့ရတာက....
ဒူးခေါင်းကပေါက်ပြဲနေတာပဲ........
တော်တော်နက်နက်ထိ.....အား.....ကျွတ်....ကျွတ်....ကျွတ်......
သွေးတွေထွက်နေတာမို့.....
ရေးနဲ့ဆေးချလိုက်တော့....စပ်ဖျင်းဖျင်း......တံတောင်မှာလည်း ပွန်းပဲ့နေတာမနည်း.....
ပြေးလာတုန်းကသာ ဇောနဲ့မို့.....
နာကျင်ရမှန်းမသိခဲ့ပေမယ့်.....
အခုကျတော့ တော်တော်နာကျင်နေရပြီ.....ဒါ.....ဟို....ချီးထုပ်ပိစိလေးကြောင့်.......
အပြင်က သတ္တဝါလေးကို မေတ္တာပို့ရင်း....
ဒဏ်ရာတွေကိုဆေးကြောကာ.....
ရေချိုးချလိုက်တော့....
တစ်ကိုယ်လုံး....လှိုက်လှိုက်လှဲလှဲ ချမ်းစိမ့်လာသည်....🍊🍊🍊🍊🍊🍊
"Hyung......Hyung.... "
ရေချိုးခန်းအပြင်ကို ထွက်လိုက်တာနဲ့....
ပုကျိလေးက ထိုင်ခုံပေါ်ထိုင်ရင်း ကြိုနေသည်......"ဟာ....Hyung.....လက်က.....ဘာဖြစ်တာလဲဟင်"
ကျနော့်တံတောင်က ဒဏ်ရာကိုမြင်လို့ထင့်....
အိပ်ခန်းထဲဝင်နေတဲ့ကျနော့်နောက်..လိုက်လာပြန်တယ်ကျနော် သူ့ကိုဘာမှပြန်မဖြေပဲ.....
ဗီရိုထဲက အနွေးထည်နဲ့......ဘောင်းဘီရှည်ကိုသာ...
အမြန်ဝတ်ဖို့ပြင်ရတယ်......
ကျနော်....တော်တော်....ချမ်းနေပြီ.......

YOU ARE READING
လိေမၼာ္သီး 🍊 လိမ္မော်သီး 🍊
Fanfictionက်ေနာ့္ အခ်စ္က လိေမၼာ္သီးေလး Sehun×Luhan ကျနော့်အချစ်က လိမ္မော်သီးလေး Sehun×Luhan