လိ​ေမၼာ္​သီး 🍊 လိ​မ္မော်​သီး 🍊

🍊ႏႈတ္​ဆက္​ျခင္​း🍊

"Hannnnn"

က​ေရာ​ေသာ​ေပါး​​ေျပးထြက္​လာရသည္​မို႔
​အ​ေမွာင္​က်​ေနသည္​့ အခန္​းထဲ ဟိုတိုက္​ဒီတိုက္​ျဖင္​့..

အသံတစ္​စြန္​းတစ္​စၾကားရာ ဧည္​့ခန္​းဆီ
အ​ေျပးသြားမိ​ရသည္​....

"Han......"

သူ႔အသံသည္​ တစ္​အိမ္​လံုးဟိန္​းထြက္​မည္​ထင္​သည္​
မဟုတ္​ဘူး....တစ္​ရပ္​ကြက္​လံုးပင္​ႏိုးလုအံ့ဆဲဆဲ .....

"Hun...."

တိုး​ေဖ်ာ့​ေသာထူးသံျဖင္​့
မတ္​တပ္​ရပ္​​​ေန​​ေသာ
အရိပ္​ငယ္​ကို ​ေလွကားရင္​း၌​ေတြ႔ရသည္​........

"Han...."

အ​ေျပး​ေထြး​ေပြ႔​ေသာ သူ႔လက္​​ေမာင္​းမ်ားၾကား
ခႏၶာကိုယ္​​ေသး​ေသးနစ္​ျမဳပ္​သြားပါမွ.......
Han ႐ွိ​ေန​ေသးသည္​ဆို​ေသာ
အသိက​ေသခ်ာလာသည္​....

သို႔​ေပမယ္​့.......သူမလႊတ္​​ေပးမိ.........

"Hun....ဘာလို႔လဲဟင္​......"

တိုး​ေဖ်ာ့​ေသာ ​ေလသံကို သူၾကားရ​ေပမယ္​့....
ဂ႐ုမမူနိုင္​...မသြားပါနဲ႔ဟုသာ တဖြဖြ​ေရရြတ္​မိရ၏...

"Hun....immm......အသက္​႐ွဴလို႔မရ​ေတာ့ဘူး"

တိုးသိပ္​ဖက္​ထားတာမို႔
မြန္​းၾကပ္​​ေနဟန္​ပိကိ်​ေလးက တအင္​့အင္​့.......

လက္​မ်ားအားအသာ​ေျဖ​ေလ်ာ့​ေပးမိရသည္​.........

"ဘာျဖစ္​တာလဲ...ဟင္​...."

"Han....ဘာလို႔ ဒီ​ေရာက္​​ေနတာ.....​ လဲ......."

ခပ္​တုန္​တုန္​သူ႔​ေလသံကို က​ေလးငယ္​က....
အံ့ျသတႀကီး ျဖစ္​​ေနၿပီးမွ.........

"​ေဘာလံုးပြဲထၾကည္​့တာ​ေလ.......
ကမၻာ့ဖလား​ေလ.....Hun ရဲ႕........"

ျဖစ္​ရ​ေလဟုသာ သူထပ္​တလဲလဲ​ေရရြတ္​မိရသည္​

​ေတာ္​​ေသးတာ​ေပါ့ဟုလည္​း
အႀကိမ္​ႀကိမ္​စိတ္​သက္​သာရာရ​စျပဳလာသည္​......

​ေနာက္​ဆို ဒီလို အထင္​လြဲတာမဟုတ္​ပဲ.....
တကယ္​​ေပ်ာက္​သြားတာဆိုရင္​.........

သူ႔ႏွလံုးသားသည္​.......အဆမတန္​ခုန္​လႈပ္​လာ၍.....
ဘာမွျပန္​မ​ေျပာႏိုင္​​ေအာင္​
အံတင္​းတင္​းႀကိတ္​ထားမိသည္​.....