Melez Şifacı

♠️4♠️ (Sürpriz Telefon)

Keyifli Okumalar 🖤

Bir hafta sonra:

Sabahın köründe telefonumun çalmasına uyanmıştım.

Gözlerimi ovuşturarak uyku sersemi, bu saatte arayan da kim diye kendi kendime söylenerek zorla bulduğum telefonu açtım;

"Alo!" Yeni uyandığım, hatta uyanamadığım için sesim çatallı çıkmıştı.

"Eylül Hanım?" Telefondaki ses içimi o kadar rahatlatmıştı ki saatlerce konuşabileceğime emindim.

Yine de "Evet, benim siz kimsiniz?" diye sordum tereddütle.

"Ben Rüya, yarın sabah saat dokuzdaki randevumuzu hatırlatmak için aramıştım." dediği an beynimde şimşekler çıkmıştı resmen.

Bu nasıl mümkün olabilirdi?

Yeni uyanmışlığın verdiği mahmurlukla şaşkınlığımı gizleyemeden, "Rüya Hanım mı? Sizinle mi... ama ben sizin boşluğunuz olmadığı için Eylem hanımdan randevu almıştım." diyerek aklıma gelen her şeyi sıraladım.

"Bir yanlışlık var sanırım, buradaki nota göre yarın benimle randevunuz var." Dedi benim aksime daha sakin bir tınıda.

Karşımdaki ses kendinden o kadar emin konuşuyordu ki, ne diyeceğimi ya da nasıl tepki vermem gerektiğini bilemedim ve aptal gibi sadece, "Süper." diyebildim.

Ben, tam bir aptalım...

Minik bir kıkırdama sonrasında, "Yarın görüşmek üzere o zaman, şifalı günler dilerim." dedi.

Bu sefer de kekeleyerek; "Te-teşekkür ederim görüşmek üzere." deyip telefonu kapattım.

Aniden yataktan fırladım ve hızlı adımlarla bir sağa bir sola doğru gidip gelmeye başlarken sorgulamadan da edemiyordum. Bana boşluk olmadığını söyleyip sonrasın bizzat kendisinin beni araması hiç normal değildi, fakat bu anormallik bu sefer çok işime yaramıştı.

Elimi yumruk yapıp, dirseğim aşağıda kalacak şekilde yumruğumu da baş hizamda tutarak hızla aşağı doğru sallayıp, ardından dudaklarımdan; tüm harfleri uzatarak 'olley ' bağırışının çıkmasına izin verdim.

İki Saat sonra:

Camdan dalmış bir şekilde dışarıyı izlerken telefonumun çalmasıyla anlık irkilip doğruldum ve telefonu elime aldım. Gelen aramaya baktığımda yine aynı yerden aradıklarını görmem, içimde anlamsız bir heyecana sebep olmuştu.

Daha fazla oyalanmadan tedirgin bir şekilde telefonu açıp, "Alo!" dedim.

"Eylül Hanım?"

"Evet, benim." Derken nedensizce saniyelik kaşlarımı çattım.

"Eylem hanımla yarınki randevunuzu hatırlatmak için aramıştım." Resmen dejavu olmuş gibiydim, mecburen benzer cümleleri kullanmak zorunda kaldım.

"Bir yanlışlık var sanırım, ben gün içerisinde Rüya hanımla görüştüm ve kendisi bana onunla görüşeceğimi söyledi, ben de onayladım, zaten asıl görüşmek istediğim kişi kendisiydi siz de biliyorsunuz." İtiraz hakkı tanımadan, bir solukta bütün cümleleri sıralamıştım.

"Rüya hanımla görüştüğünüze emin misiniz?"

"Evet, ta kendisiyle görüştüm."

"Bir karışıklık olmuş galiba, ama Rüya hanımla konuşup karar verdiyseniz bizim açımızdan sorun yok tabii." dediği gibi sesli bir nefes verdim. İtiraz edeceklerini düşündüğümden gerilmeme sebep olmuştu, fakat şimdi rahattım.