Kissed By Accident?

Chapter 23: Absence

*4:00 pm*

Yes uwian na! Diretso na naman ako sa park! Pero alam niyo ba, may bumabagabag sa isip ko!

Ano ba? Papayag ba ako na magpatutor kay Mr. Maniac sa math?

Tsss! Wala naman sigurong masama di ba? Tuturuan niya lang naman ako! Duh! Defensive!

Habang naglalakad ako papuntang park, hindi ko maiwasang isipin  na kung baka sinusundan na naman ako ni Jeiko!

Tumingin ako sa likod ko at hindi na ako nanghinayang pa! Sinasabi ko na nga ba, sinusundan ako ng pesteng ito eh! Napatigil siya sa mahinahon niyang paglalakad at nginitian ako! Ngiti ng takot!

"Again?!" Taas kilay na tanonh ko! That crazy man following me again? Jusko Jil! Di ka pa nasanay! Ganyan naman yan eh, mahilig sumunod sayo at mahilig mang-inis!

Yumuko lang siya na may nakasimangot na mukha!

"Bakit mo ba ako palaging sinusundan?" I asked with my curious tone!

Iniangat niya ang nakayukong ulo niya at... "Para protektahan ka sa mga may masamang balak sayo!"

Natawa ako sa sinagot niya. Can he here his words? Its so funny huh! At saka ang tanong, mapoprotektahan niya ba talaga ako? Eh ang lampa lampa niya! Lampayatot...

Sinamaan niya ako ng tingin! Wow, kailan niya pa ako sinamaan ng tingin? Ghad!

"Hindi naman nakakatawa yung rason ko eh!" Sabi niya!

Hindi naman talaga, pero nakakatawa lang talaga!

"Sige! Bahala ka na nga... Sundan mo ako! Wala naman akong magagawa eh! Ang kulit mo kaya!" At tinalikuran ko na siya!

Based sa nakita ko sa mukha niya ay masaya ito! Childish talaga!

At saka hindi ko na siya pinigilan pa dahil sawa na rin akong ipagtabuyan siya. Wala siyang pinapakinggan.

Hanggang sa makarating na kami sa park at, dumiretso ako sa paboritong upuan namin ni Hope! At wala pa rin si Hope hanggang ngayon. Siguro, maya maya na rin siguro ay nandito na siya!

Umupo muna ako at umupo din siya sa tabi ko. Ang lapit niya sa akin kaya sinamaan ko siya ng tingin!

"Pwede ba, lumayo ka ng kaunti!" Utos ko sa kanya na siya namang sinunod niya!

Masaya muna akong nanuod ng mga batang naglalaro! Maya-maya, biglang tumunog ang tiyan! Its a sign that its craving for a food!

"You are hungry, right?" Tanong niya! Hindi ako sumagot! "Don't worry, I'll buy you food!" Pagpiprisenta niya.

Pipigilan ko sana siya nang makalayo na siya! Meron na akong sariling pera noh! Actually, nung lunes pa, allowance ko!

Agad kong natanaw ang isang babaeng nagwe-wave na pala siya sa akin. Nagwave din ako sa kanya!

Tumayo ako nang nakalapit na siya! Agad niya akong niyakap!

"Akala ko hindi na kita makikita pa!" Iyak nito. Ang OA naman! Pareho lang sila ng sinabi kanina ni Jeiko.

Tinanggal na niya ang pagkakayakap sa akin.

"Salamat na lang talaga at iniligtas ka ng Mr. Maniac mo na yan!" Sabay punas ng kanyang mga luha!

"Pshhh! Tahan na!" Pagpapatahan ko sa kanya sabay hagod pa ng likod niya! "I am safe now!"

Nagtexan kasi kami kaninang break time sa hapon kaya marami siyang alam! Wala pa kaming last period kaya naman itinodo na namin ang pagtetext!