Kissed By Accident?

Chapter 5: The Punishment

Kriiiingg!

Kriiiingg!

Kriiiingg!

Pinatay ko ang alarm clock ko! Gusto ko pang matulog! Pero hindi pwede! Ayokong mapunish sa pagkalate noh! Mahirap na!

Kaya naman bumangon ako! Pero bibigay pa rin ang mga mata ko eh, kaya naman napahiga ako ulit!

"No! Hindi pwedeng ganito! Kailangan kong bumangon at maghanda papuntang school!" With my sleepy voice!

Binangon ko ulit ang sarili ko!

Di ko talaga kaya! Gustong bumangon ng katawan ko pero ang mga mata ko kase, bumibigay!

Kaya naman napahiga ulit ako!

"Come on, Jil!" Binangon ko ang sarili ko!

Bibigay sana ang mga mata ko kaso....

"Ano ba Jil! Gising na!" Sabay sampal ko sa mukha ko! "Hindi ka dapat malate kaya bumangon ka na, mag-almusal at pumasok sa school! Naiintindihan mo ba?" Baliw lang ang peg ko! Monologue!

Tumayo ako! "Tama! Ganyan nga Jil!" Pero hindi talaga eh! Mapilit tong mga mata kong matulog! Pa'no kase, alas tres ako nakatulog! Ang ingay ingay kase nila!

Pumunta ako sa bathroom ko! Yun oh! At binasa ang mukha ko!

Feeling better! Parang nagising ako ng konte!

Agad akong naligo at nagbihis!

Pumunta ako sa baba, at kumuha na lang ng sandwich at uminom ng konting milk! Nagmamadali kasi ako eh!

"Oh, nagmamadali ka yata!" Manang Pina!

"Oo nga po manang! Sige po 'ha! Bye!" At tumakbo ako palabas papunta sa garahe namin! At sumakay sa kotse!

Ini-start, at pinatakbo ni Mang Dencio agad ang sasakyan!

"Mukhang rush kayo ngayon ma'am 'ha!" Mang Dencio.

"Oo nga eh, ang hirap kaseng labanan ang antok manong!" Me. oOo

"Namuyat na naman ang mga ate mo noh?" Mang Dencio.

"Sino pa ba sa tingin mo manong! Mga sira ulo yung mga yun eh!" Me. oOo

"Buti na lang at malapit ang bahay namin dito at nakakauwi ako! Kase kapag dyan ako sa bahay niyo natutulog, siguro, meron na akong malaking eyebags gaya mo at ng mga katulong niyo!" Sabay tawa.

Oo nga! Ang lalaki rin ng mga eyebags ng mga katulong namin! Di ako nag-iisang kawawa!

"Oo nga eh! Minsan nga ako na yung nahihiya sa kanila!" With my sad voice.

"Sus! Hindi dapat ikaw ang mahiya! Ang mga ate mo dapat!" Mang Dencio.

"As if naman manong, may hiya sila!" Inis na sabi ko!

"Inis na inis ka siguro sa kanila noh ma'am!" Mang Dencio.

"Sobra!" Me.

Ngumiti lang siya at hindi na umimik!

And finally, nasa school na kame!

"Sige manong! Ingat!" Me.

"Ikaw rin!" At bumaba na ako!

Pagpasok ko sa gate, sinalubong na naman ako! I'm sure alam niyo na kung sino!

"Hi!" Jeiko. Nakasmile siya! Palagi siyang nakasmile ha! Wala atang problema 'to! Buti pa siya!