Re: Nienawiść

18. Ponieważ jesteś moim najlepszym przyjacielem

Wydawało się to być wiecznością, ale w rzeczywistości trwało to kilka sekund. Sasuke zerwał się na równe nogi, zmierzając do dwójki jego krewnych. Shisui uniósł dłoń do swojego pozostałego oka, wciąż się uśmiechając. Najwyraźniej nie widział - bądź nie chciał dojrzeć - sylwetki młodego Uchiha, zmierzającego w ich stronę.

- Nie ufa mi. Ma zamiar chronić wioskę na swój sposób, nie patyczkując się z doborem środków - odezwał się.

Sasuke zeskoczył z drzewa, ale tamci wciąż go nie widzieli. Dłoń Shisuiego dotknęła swojego oka.

- Podejrzewam, że przyjdzie również po lewe oko, więc dam ci je, by odebrać mu taką szansę.

Nie! To się nie może tak skończyć!

- Jesteś moim najlepszym przyjacielem i jedyną osobą, na którą mogę liczyć. Powierzam ci ochronę wioski i honoru klanu Uchiha.

Nagle Shisui zamarł. Jego dłoń, miast - tak jak sam oznajmił - wydłubać sobie oko, opadła bezwładnie wzdłuż jego brzucha.

A potem spojrzał na Sasuke, widząc go wyraźnie, a w jego jedynym ostałym się oku odbił się szok i przerażenie.

- Shisui...

Sasuke dopadł brata i kuzyna, który cofnął się o krok. Dłoń Itachiego opadła na ramię brata, nie pozwalając mu na ruszenie się dalej, zatrzymując go. Sasuke zerknął z niedowierzaniem na niego.

W co on sobie pogrywa?

Coś jest nie tak. Dlaczego Shisui chciał oddać mu swoje oko z własnej woli? Itachi nie miał jak zaatakować go Sharinganem! On nie ma takiej zdolności, jeszcze nie!

Shisui przechylił w jego stronę głowę.

- Wybacz mi, że musisz być tego świadkiem, Sasuke.

Cofnął się o jeszcze jeden krok. Uścisk na ramieniu Sasuke wzmógł się, zupełnie jakby... Zupełnie jakby Itachi chciał powstrzymać nie tyle brata, co samego siebie przed rzuceniem się z pomocą kuzynowi.

- Shisui, przestań! - krzyk wyrwał się z gardła Sasuke. To się nie mogło tak skończyć, nie teraz. - Co ty wyrabiasz?

- Wybaczcie mi, ale nie mam innego wyboru - odparł jedynie ich kuzyn, uśmiechając się, jakby to miało by im pogodzić się ze stratą. - Itachi, rozumiesz moją decyzję, prawda?

Dłoń zaciśnięta na ramieniu najniższego z chłopaków drgnęła.

- Shisui... - głos przyszłego zabójcy klanu był płaski. - Rozumiem to, ale Sasuke ma rację. To się nie musi w taki sposób kończyć. Jeszcze nic nie jest stracone.

Ale ich kuzyn jedynie pokręcił głową.

- Nie mogę wrócić do wioski, nie mogę też uciec. Już wam się na zbyt wiele nie przydam, a moja śmierć powinna wiele zmienić oraz pomóc ci odblokować Mangekyou. Przynajmniej do czegoś się wam przydam. Pozwól mi to zrobić, przyjacielu.

Co...?

O czym ty mówisz, Shisui? Kto cię zaatakował? Jeśli nie Itachi... To kto?

- Itachi, pamiętasz tamtą misję, sprzed lat? Tą, gdy spotkaliśmy ANBU? - ciągnął Shisui, niezrażony obecnością Sasuke.

- Tak, ale...

- Mówiłem ci już to wtedy - przerwał mu Shisui - tacy ludzie jak oni są tym, czym powinni być shinobi. Bezimienni wojownicy walczący w mroku, którzy walczą dla swojej wioski. Którzy gotowi są oddać dla niej swoje życie.