The Story Of Zomberus

Kabanata 17

Sandali! Tampers! Sabi niya at habol ang hininga. Nakayuko siya habang ang dalawang kamay sa may tuhod nakatukod. Mag pahinga muna tayo andrev aniya ni rise. Hindi naman na siguro tayo aabotan dito ang layo na natin sa kanila. Tapon niya pa ng tingin sa hulihan nila. Umupo siya sa malaking punong tumba sa may gilid sumunod si andrev. Haay! Sa tanang buhay ko ngayon lang ako tumakbo ng mabilis. May bunos pang halimaw na humahabol at gusto kaming lapain.

" Rise, Palagay mo makakauwi pa ba tayo sa mga pamilya natin ng buhay? " He tune hopeless. "

" Oo naman!. Huwag kang nega hampas niya sa balikat nito. Hindi siya nagpakita ng kahinaan sa kaharap. Ayokong mag-alala at matakot si andrev ng husto sa akin sapat ng kasama ko ito ngayon. May lihim akong pagtatangi sa binata hindi ko alam kung kailan nagsimula basta nagising nalang ako isang umaga gusto ko na siya. Kailan ko lang din narealize na hindi ko lang siya gusto kundi mahal ko na siya kaso hindi nito ako gusto at lalong hindi nito ako mahal.

Alam kong playboy siya kaso sutil itong puso ko ayaw tumigil sa malakas na pagkabog sa kanya. Wala sa akin ang salitang pag suko.

Iloje rise Jeminez and I 20 years old hindi ako ng mayaman kagaya ng mga kasama at kaibigan  ko na kapag-aral lamang ako sa maganda at mamahaling university dahil sa pera at tulong ng tita abigail ko na naka pangasawa ng mayaman. Kinupkop nila ako simula ng mamatay sa sunog ang aking buong pamilya at ako lang ang natira. Nung mga panahon na nangyari iyon ay pauwi pa lang ako ng bahay namin galing sa school ng maganap ang sunog. Abo ng bahay at pamilya niya ang kanyang naabotan. Hindi ko alam kung anong gagawin ko nong mga oras na iyon saan ako pupunta? Kanino ako titira?  suwerte ang pagdating ng tita Abby ko sa buhay ko kasi kung hindi niya ito nakilala baka sa lansangan na ako tumira.

Hey! Untag ni andrev.

Ano ba? Hampas ko sa kamay niya. Panira ka ng moment! Bakit? Hindi alam ng mga kaibigan ko na may ganoon akong kuwento. Pasimple kong pinunasan ng laylayan ng jacket  ko ang ilalim ng mata ko.

" Umiiyak ka ba? "

"Hindi. Tumatawa? Hahaha!. Bakit ba? Nakita mo naman nag-e-emote ako--

" Sorry! Nag-alala lang ako!. Hindi ka  kasi nag sasalita at gumagalaw kanina akala ko kung napaano ka na?!. Malay ko bang nag-e-emote kalang pala? Sana sinabi mo nang hindi ako nakaistorbo?.

" Napangiti siya. Lumundag si heart. biruin mo nagagawa na ng lalaking ito na mag-alala para sa iba lalo na sa akin samantalang dati ni tingnan sa mata ko hindi niya magawa.

" crazy girl aniya.

" Pakiulit ng sinabi mo kaso sa halip na sagotin siya iniwan siya ng lalaki.

" Andrev? Hoy hintayin mo ako?. Siraulo talagang lalaking ito bulong ko habang nakatitig sa likod niya. Kung hindi ko lang siya mahal hindi kita pag-titiisan.

" baliw! talaga ang babaeng iyon bakit ba sa dami na makakasama ko siya pa talaga? Iiyak tapos tatawa? Gawain lang ng may saltik iyon? .. Si Rise?Hindi ko siya gusto? Hindi dahil anak siya ng mahirap. Hindi ko siya gusto dahil mahal ko siya na hindi ko dapat maramdaman. Alam namin lahat na patay na patay si Darylle sa kanya hindi man sabihin ni rise alam nila na gusto din nito si Darylle. Sa umpisa palang alam ko ng talo na ako. Alang-alang sa pagkakaibigan dumistansya ako sa dalawa. Rise is my truly and only love. Nainlab na siya sa unang pagkikita nila. Naunahan lang siya ni Darylle magtapat simula nun inabala niya ang sarili sa ibang babae hanggang sa tawagin siya nitong heartbreaker. Hindi siya huminto at wala siyang planong tumigil halos mapuno na ang labas ng mansyon sa dami ng babae na nag-welga sa kaniya dahil sa pambibilog at pananakit niya tama lang na hindi siya gustuhin nito baka pati ito masaktan niya kaso itong puso niya ayaw papigil. Ewan niya ba bakit hindi si Katrina ang hinablot niya para tumakas at tumakbo kanina samantalang malapit iyon sa kaniya. Love - love -love? Tss.