The Story Of Zomberus

Chapter 47

BRIDGE

Damned car!. aniya. Sabay sipa nito sa gulong ng sasakyan para din mapa-ouch sa huli.

Buti nga sa'yo!. Hindi ka naman kasi inaano niyan sisipain mo. Nang-aasar kong sabi.

Elan ba ang personality mo? Tanong niya sa akin. Tinaasan ko siya ng kilay sa tanong niyang iyun!

At bakit? Ngisi ko.

Ang bait mo kasi kagabe ngayon naman tila ka isang patlang..

Ano? Huwag mong maituloy-tuloy iyang sasabihin mo kung hindi naman maganda at kung nakakasira lang Yan ng awra. Bantà ko.

Binigyan siya nito ng masamang tingin.

Anong gagawin natin ngayon? Tanong ko.

Maglalakad. Ano pa nga ba? Tuya niya.

Ano??? No way.

Yes way. If you want die here, magpaiwan ka dahil ako maraming taong naghihintay sa akin.- Matthew.

Sinabi ko ba? Bwelta ko. Eh, ang tanong alam mo din ba ang kung saan papunta ang daan 'yun nguso ko sa tulay. Puro kasi sakahan ang nasa paligid namin. At iyong tulay ang tanging daan para makaliban kami sa kabila. Kaso putol ang tulay.

May naiisip ka na kung anong gagawin natin? I asked him.

Paano iyan Matthew saan tayo dadaan? -samuela.

Sa taas ng tulay,idagdag pa ang lalim ng babagsakan namin kapag nagkamali kami ng tapak. Puro bato ang nasa ilalim pira-piraso ang katawan namin nitó.

Grrrrrrr. Grrrrrrr. Grrrrrrr.

Naririnig na rin namin ang ungol at yabag ng mga halimaw na papalapit sa amin. Ano? Matthew may naisip ka na bang paraan? Pang-aasar na tanong ko rito ,hmm kasi ako meron umpisahan na natin tumakbo sabay hila ko kay samuela.

Pinauna ko itong sumampa sa tulay. Huwag kang tumingin sa baba para hindi ka matakot. Bulong ko

Tumango siya. Tinulungan akong sumampa ni matthew. Gentleman din pala ang bruho. Bigla pang bumuhos ang malakas na ulan. Medyo dumudulas ang inaapakan nila.

Nahawakan ko si samuela nung muntik ng madulas ito. Careful Sam. Sabi ko.

Ate, natatakot ako sabi nito. Pansin ko ang panginginig ng katawan niya. 

Hinawakan ko ang kamay niya at pinisil.

Nandiyan na sila. -matthew.

Inabot ko ang kamay niya kay Matthew. Ikaw na ang bahala sa kapatid ko. Hindi ko hinayaan makapag-tanong pa ito ,tinulak niya ang dalawa sa kabila.

Ate??? Iyon ang huling tinig ang narinig niya bago siya nagpatihulog sa tulay.

Hindi niya alam kung ano ang tumatakbo sa isip ko, ubos na ang takot sa puso ko. Ang gusto ko lang mangyari ang mamatay na ngayon ngunit hindi sa kamay ng mga halimaw kundi sa sarili kong paraan.

Bago pa tuluyan siyang bumagsak ,pumikit siya ng mariin at naghihintay ng kanyang pagbagsak. Ngunit kahit tila ang kamatayan ay mailap sa kanya. Malambot na bagay ang binagsakan ng katawan ko. dumikit ang bibig ko sa malambot din yun at bahagya niyang nakagat.

Kinapa niya ang sarili . Buhay pa ako." Paano nangyari iyon? Hindi siya makapaniwala sa nangyari.

Agh.. tumayo ka na pwede ba? Supladong sabi ng boses na yun.

Bakit? Takang tanong ko.

Ang bigat mo.kulang na lang itulak siya nito.

Tsaka ko lang napagtanto nasa ibabaw siya ng lalake. Hmm. Pasensya na, sa kanya pala ako bumagsak. Pero sandali lang sabay hawak ko sa sariling bibig. Tiningnan ko ng maigi ang kaharap particular sa labi nito. Ang labi ba nito ang kinagat ko? Uminit ang pisnge niya at tinampal ang braso ng lalake.