Renkli Rüyalar - Yeniden

Basit ve Katil

Merhabalar bütlerim bitti ama ben de bittim. Beklettiğim için üzgünüm . Multimedya da gif var ama telden oynatılmayabilir,göremeyebilirsiniz. İyi okumalar :)

----------

Bir iki üç,

Dört beş altı,

Yedi sekiz dokuz o-

“Anladım tamam.Açmayacağım bir daha konusunu”

Gözlerimi devirdim. Çünkü Deniz dün geceki ufak çaplı sinir krizimden sonra evine gitmemiş,burada kalmıştı. Üstüne bir de bu konuyu açarak beni delirtiyordu gözümü açtığımdan beri. Oysa ki ben bu konuyu kapatmayı ve unutmayı tercih etmiştim.

“Güzel.Christian nerede gördün mü?” diye sorduğumda omuz silkti.

“Buradayım”

Başımı sesin sahibine çevirdiğimde tek kaşım havaya kalktı. Takım elbise, düzeltiyorum gri takım elbisesi içinde her zamanki gibi çok hoş görünüyordu.

“Günaydın Christian Browder” dedim çayımı yudumlarken.

“Günaydın Nil Bademci”
Yanımıza gelerek sandalyesini çekerek oturdu. Çay için bakındı sanırım ama bulamayınca hareketlendi. Şule bugün olmadığı için kahvaltıyı biz kurmuştuk ve çay gibi bir eksikliğin olması kaçınılmazdı. Mutfağa girdiğinde Deniz’e döndüm.

“Dün gece ki konudan kimsenin haberi olmayacak.Christian ve Deniz bu konuyu bilmeyecek”

“Tamam” dedikten sonra saatine bakarak ayaklandı.”Benim acil eve gitmem gerekiyor. Üstümü değiştirip dergiye geçeceğim daha”

Başımı salladıktan sonra ayağa kalkıyordum ki omuzlarımdan tutarak engelledi beni. “Kalkma sen.Canını da sıkma” diyerek yanağımdan öptü.

Kapıya ilerlerken Christian onu görünce durdu. ”Elbisenden ip sarkıyor” Gerçekten mi Christian?  Gülmemek için kendimi zor tuttum. O ne demekti ya,bir de kahvaltını yaptın mı diye de sorsaydı annesi gibi. Dün gecenin etkileri devam ediyor sanırım. İç sesime gözlerimi devirdim. Biliyorum.

“Hani nerede?”  Pardon? Bir dakika ? Peki Deniz nasıl dalga geçmedi ya da sanane demedi?   

Christian biraz daha yaklaşarak –beş adımlık uzağında  kalmıştı- işaret etti tekrardan. Onlara odaklandığımdan çalan telefonumu da geç duydum. Arayan Daniel’dı.

“Sen beni arar mıydın “ dedim sitemli bir sesle. Daniel ve Miray ben Roma’ya gittikten kısa bir süre sonra –ki gittiğimi onlarda sonradan öğrenmişti- Amerika’ya gitmişlerdi.Neden gittiklerini bilmiyorum.Aslında öğrenmeyi düşündüm mü onu da bilmiyorum. Çok kötü bir arkadaştım.

“Sen de aramadın güzellik.Üstelik o piç yüzünden yarım senelik kaçamağını da unutmayalım”

Derin bir iç çektim. “Daniel,ben… “

“Her neyse,biz şu ana odaklanalım..”

---------

Güvenlik görevlisinin bakışlarına maruz kaldığımı bilmeme rağmen umursamadan durdum şirketin önünde. Dün gece düşünmek için yeteri kadar vaktim olmuştu. Buraya geliş amacımı unutmayacaktım. Unutmamam gereken tek amacım sadece kendi hayatıma bakmak olacaktı. Tabi onunla aynı şirkette olduğum için o sadece kendi hayatıma bakmak konusunda biraz sıkıntı yaşadığımı ve yaşacağımı kabul edebilirim. Sorun değil . Şu dakikadan itibaren o sıkıntıyı göz ardı etmeyi kafaya koymuştum.