Renkli Rüyalar - Yeniden

Özledin mi?

Merhaba. :) Geçen bölüme gelen oyla bir önceki bölümden daha fazla.Bunun için teşekkür ederim,umarım bundan sonra da vote'lerden yana bir sıkıntımız olmaz.Hassasiyetim için beni mazur görün ama kabul edersiniz ki hikayemin aldığım yorumlar ve mesajlardan sonra beğenilmesini de isterim. :) Bu bölüm CHRİSTİAN'ın da ağzından yazdım. Gif'e gelirsek de bence çok yerinde bir gif oldu, ben bayılmıştım ilk gördüğümde. :D Ve şarkı..Cuk oturdu bu bölüme. Çok sevdim. Unutmadan da bölüm sonundaki özellikle son sahnede ki yorumlarınızı çok merak ediyorum :D Keyifli okumalar :) 

-------

NİL:

"Biliyor muydun?"

Ölmek. Ölmek, istediğim tek şeydi şimdi. Hayal kırıklığını misafir eden sesi ölmek istememe yetti.Beni parçaladı. Yüreğim yandı. Suçluydum. Bedenim,aklım yüreğim,her yerim. Suçluydum.

"Mert.."

"Biliyor muydun?" 

Gözümden tek damla firar ederken kapanan kapının sesini duydum. Piç herif! Bizi dağıtarak siktir olup gitmişti. "Biliyor muydun dedim!"

Yerimde sıçradım yüksek ökçeli sesinden ötürü. Burnumu çektim o gözlere bakamazken. Nasıl bakardım? Bakmak istemiyorum. Ona bunu yaptığım için,bana hayal kırıklığı ile baktığı için bakmak istemiyorum. Gözlerinde öfke görmek istemiyorum. 

"Nil!" 

Eli sertçe kolumu sıktığına ona çevirdim zorla bakışlarımı. Hayır,hayır,hayır! Allahım,ne kadar zordu ona böyle bakmak.. Ne kadar acıydı.Ne kadar öldürücüydü. 

"Cevap ver. O adamın..yalan söylediğini söyle bana...Eğme başını!"

Eğmedim. O sesinde hayal kırıklığı hüzün acı öfke..tüm kötü ifadeler vardı. Eğemedim. Gözlerim buğulandığı için odaklanamadım yüzüne. Şükrettim bu duruma. Baksam, dayanamaz ölürdüm. Yere çarpan ve kırılan şeyin sesi ödümü koparırken kulaklarımı korudum ellerimle. 

"Söylesene! Biliyor muydun!"

Lanet olsun..Bana öyle bakıyor ki şu an..imkanı olsa o gözleri ile yakar beni. O ateşle kül eder bedenimi. Gözlerime öfkeyle bakmaya devam ederken ağır ağır salladım başımı. Ve bu..hayatımda yaptığım en zor eylem oldu.İnanın en zoru.. Ve karşımdaki adam,deliler gibi sevdiğim,bir bakışı ile kalbimi titrettiren bu adam yaktı beni o bakışıyla. Sen öldün dedi sanki bana,öldün. Benim için yoksun. 

"Mert bak açıkl-"

Elini öyle net bir tavırla yukarı kaldırdı ki kelimelerim boğazıma tıkandı. Gözyaşlarım bir bir aktığı sırada bariton sesini duyurdu bana neler hissettirdiğini bilmeden. 

" Neden?"

"S-senin üz-üzü-"

"Benim için?" 

Acı bir tebessüm kondurdu dudaklarına. Dediğine inanmamıştı. Şayet öyle olsaydı o gözler benden nefret eder gibi bakmazdı. Karşısında duran kadının deli gibi titrediğini,korktuğunu görebilseydi eğer bakmazdı,kıyamazdı.

"Mert ..özür dilerim." 

"Özür dilersin..." Ona doğru bir adım attım fakat birkaç adım geri gittiğinde olduğum yere çivilendim sanki. Bunu neden yapıyordu? Biliyordum. Haksızdım ama bunu yapmasındı. Görmüyor muydu halimi? Bencillik miydi bu? Kendimi ,acımı ona göstermeye çalışmam,af dilenmemi beklemem bencillik miydi?