Renkli Rüyalar - Yeniden

En büyük düşman

Merhaba,umarım bu bölüm hoşunuza gider ve de votelersiniz,çünkü geçen bölüme gelen oy çok azalmış.Ve ben şoka girdim. Gelen yorumlara bana atılan mesajlara baktığımda herkes beğeniyor fakat vote görememek beni çok üzüyor. Lütfen bu konuda desteğinizi esirgemeyin. Ve bu bölüm KAAN'IN da yorumunu kattım onun da ağzından yazdım :) :) Gif'de ki evin düzeni aklınızı karıştırmasın.Nil'in evinin düzeni öyle değil tam olarak. :) Ve bu gifi kullanmak istemiştim  ama bu bölüme kısmet oldu. :) Çok güzel değil mi? :) Çalan şarkı ise bölümle alakasız sözlere sahip fakat ritmi çok hoşuma gitti. Dinleyerek okursanız değişik olabilir. Keyifli okumalar,votelemeniz dileğiyle :) ...

-------------

NİL:

Kocaman bir boşluğun içindeyim. Ne o boşluktan kurtulabiliyorum,ne o boşluğu doldurabiliyorum.. İçinde bulunduğum durum ancak bu şekilde açıklanabilir.Ya da başka bir deyişle,tüm hayatım..

"Nil!" 

Adımın seslenişi ise beni o boşluk hissinden bir an olsun sıyırıyor neyse ki.

"Bekle beni..Nil,dur."

Kolumdan tutup beni kendine çevirerek göğsüne hapsedişi de bir olmuştu. Korumak istercesine, beni dünyada ki tüm kötü şeylerden , tüm olumsuzluklardan korumak istercesine sardı kollarını bedenime. İzin vermekten başka bir şey yapamadım. İhtiyacım vardı. Kokusuna sarıldım,beni tüm kötülüklerden koruyacağına inandığım göğsüne koydum başımı. Bir tek orası sakinleştiriyordu beni. Sakinleşmye çalıştım. Fakat göğüs kafesimin altındaki yer..sızım sızım sızlıyordu. Yıllardır hatırlamadığı o küçük  kızın kalbi sızlıyordu. 

O küçük kızın kalbi anne diye ağlıyordu. Neden beni sevmedin anne diye. Neden beni bir kez olsun sevmedin.

"Götürelim seni buradan." 

Ses çıkarmadım. Kabullendim o beni sitenin ortasında kalan banklardan kaldırdığında. İtaat ettim. Küçük bir kız çocuğu gibi ayak uydurdum ona. Bedenim ondan ayrılmaksızın arabasına bindirildiğinde burnumu çektim sertçe. Torpido olduğundan emin olduğum peçeteye uzandım. Yanıma yerleştiğinde peçeteyle akan makyajımı temizlemeye çalıştım aynaya bakarak. Bunları yaparken gözlerini benden ayırmıyordu. 

"Gidelim lütfen" dedim cızıldayan sesimle. Motorun çalışma sesini duyduğumda derin bir nefes çektim ciğerlerime. Emniyet kemerlerimizi aynı anda bağlarken evimin açılan sokak kapısı göz alanıma girdi. O evden kim gidecekti bilmiyorum ama başımı çevirdim ve kısa sürede siteden çıktık..

-------------

"Geç güzelim." 

Elimi sıkı sıkı tutuşu bir an olsun eksilmedi. Tüm yolculuğumuz boyunca destek vermek ya da başka bir şey .. ne amaçla yaptı bilmiyorum ama elini elimden ayırmadı.Ve..bu..iyi hissettirdi. Biraz parça olsunda mutlu. 

Üzerimdeki cekete uzandığında ona yardımcı olarak sadece kollarımı kaldırdım. Ceket üzerimden birkaç saniye sonra çıktığında kendimi salondaki koltuklara sürükledim ama ..oturmadım. Bakışlarım merdivene kaydığında odasına gitmek istedim sadece. Aklımın içinde en uç köşelerde dönen sahneler yakın geçmişe aitken unutmak için odasına çıkmak istedim. Şaşkınca arkamdan bakarken yoluma devam ettim. 

Basamaklar mı çoğalmıştı yoksa çoğalan benim sabırsızlığım hüznüm müydü bilemedim. Odadan içeri girdiğimde arkamda ki yerini aldığını hissetmiştim. Nitekim de öyle oldu. Burnumu son kez çektikten sonra dudaklarına kapandım hızla. Bedeni şaşkınlığı yüzünden kasılırken ellerimi saçlarının arasına sokarak onu kendime çektim. Şaşkınlığı atması gerekiyordu. Şaşkınlığı atıp benimle sevişmesi gerekiyordu.