Emanet

212 23 9
                                    

EYLÜL
Annemin yanına girdim.Bu yatak kendisine hiç yakışmamıştı..Derin bir nefes aldım.

Nesrin:Şt..Gülümse bakalım ne o?

Eylül:İyisin değil mi annem?

Nesrin:İyiyim ama sen gülersen iyiyim.Somurtursan eğer bozuşuruz..

Eylül:Neden bana söylemedin?

Nesrin:Üzüleceğini bildiğimden tabii bende yeni öğrendim aslında kızım.Serkan saolsun hep yanımda oldu oğlum gibi..Hatta gibisi fazla ya oğlum o benim.

Eylül:Dur dur Serkan biliyordu yani!Bunu benden nasıl saklayabilir anne!

Nesrin:Kızma ona ben öyle istedim..Serkan gerçekten çok iyi birisi..Sense ona hâlâ öfke-

Eylül:Anne Serkan'ı mı konuşcağız yapma şimdi ne olacak?

Nesrin:Ne ne olacak kızım babanla boşanacağız sonrasına da bakacağız..

Eylül:Sana kızdığım için özür dilerim annem..

Nesrin:Sen eve git..Sinan burada zaten..

Eylül:İyisin değil mi bak içim rahat etmiyor bir türlü anne lütfen kalayım desem burada bırakmayacaklar..

Nesrin:Eve git ayrıca işleri de aksatıp babanı kızdırma Eylül.

Eylül:Anne..

El salladım ve dışarıya attım kendimi..Gözlerimden akarken Sinan'a sarıldım.

Sinan:Eylül hadi sende artık eve..Serkan götürsün seni..

Eylül:Burada kalsam olmaz mı?

Sinan:Ben gece boyu buradayım Eylül meraklanma artık.

Eylül:Ara ama beni..Durumunu söyle.

Sinan:Tamam dedim..

SERKAN
Nesrin teyzenin yanına girdiğimde gülümsedi bana..

Serkan:Nasılsınız Nesrin teyze?

Nesrin:Öleceğimi biliyorum Serkan..

Serkan:Hayır hayır daha tedaviye yeni baslayacaksınız lütfen ya..

Nesrin:İnsan hisseder oğlum..Benim zaman doldu demektir.Senden tek isteğim var Serkan..

Serkan:Ya Nesrin teyze ne isteği iyileşeceksin işte..

Nesrin:Sus dinle beni..

Serkan:Ne?

Nesrin:Kızım sana emanet sen onu biliyorsun tanıyorsun Serkan.Hem biliyor musun sana deli gibi aşık o.Bakma gururundan gelemedi bir türlü..

Serkan:Biz barıştık..Yani yeniden beraberiz..

Nesrin:Ah..Ne güzel..Onunla evlen oğlum ona sen iyi bakarsın.

Serkan:Nesrin teyzecim böyle konuşma lütfen yani sende bizimle birlikte güzel günleri göreceksin elbet.

Nesrin:Yok oğlum..Yok!

YAZARDAN'
Eylül annesiz kalmıştı.Nesrin'in vefatının üzerinden iki hafta geçmişti.Eylül evinde Serkan ile kalıyordu.Serkan ise kızın yanında olup ona destek oluyordu.Ama Serkan'ın kafasına takılanlar vardı.Eylül kendisine yakın değildi..Sanki sevgili değil de yine dost gibi olmuşlardı.

Serkan:Yemek yapmamı ister misin?

Eylül:Hayır istemiyorum..Şey birazdan Defne gelecek imzalanacak evraklar falan bir sürü iş var.

Serkan:Ben çıkarım yani siz rahatsız olacaksanız eğer..

Eylül:Serkan hayatına dönebilirsin..Bak yanımda falan oldun çok teşekkür ederim ama artık kendi hayatına dön.Cemre'ye..

Serkan:Aşkım ne Cemresi ha?Biz barıştık unuttun mu?

Eylül:Serkan ben bir an yani..

Kapı çalınınca gidip kapıyı açtım.Eylül salondaydı..Bende Defne'yi karşıladım.

Defne:Nasıl Eylül Serkan?

Serkan:Nasıl olsun tabii biraz daha iyi ama içinde hâlâ..

Defne:Bülent Bey aradı bunlara bakmasını söyledi yoksa bende rahatsız etmek istemezdim ama..

Serkan:Tamam sen geç..Şey bir de yalnız kalmasın ben iki saate dek geri dönerim.

Defne:Tamam..

Defne içeri geçerken bende dışarıya çıktım.Güneylerin yanına geldiğimde Mert'te buradaydı.Şirkete gelmiştim..

Meral:Ah Serkan hoşgeldin.Senden de fikir almak iyi olur o kadar gelmişsin.

Serkan:Ne oluyor ne fikri ya?

Meral:Nişanı ne zaman yapalım diye konuşuyoruz.Eylül falan..

Serkan:Sen babanla tanıştırdın mı Meral Mert'i?

Mert:Evet baksana yoksa nasıl durabilirim burada Serkan.

Güney:Siz devam edin Serkan gel kanka.

Güneyle terasa çıktık.Güney yorgun duruyordu ama neden?Songül ile birlikte olduklarını biliyordum..

Güney:Nişanmış..başını yakıyor haberi yok salağın.

Serkan:Abi sen niye takıyorsun hâlâ?Sen Songül ile birliktesin.

Güney:Mert'i biliyorum Serkan.Meral'i üzecek biliyorum..

Serkan:Meral'i kendi tercihi..Bebek nasıl ne kadar var doğuma?

Güney:üç ay falan var..Bir erkek olacak bebek..Songül isim falan bakıyor.

Serkan:Songül iyi kız aslında..

Güney:Evet öyle..Ee sen yaptın nasıl oldu Eylül topladı mı biraz?

Serkan:Şirkette ki işler karışmış biraz abicim.Asistanı gelince bende çıkmak zorunda kaldım.

Çalan telefon benimdi.Defne arıyordu işinin bittiğini haber veriyordu..Kapattım eve doğru yol aldım.Kapıyı çaldığımda Eylül açtı.

Eylül:Serkan b-bak gerçekten istemiyorum.

Serkan:Hadi al çantanı gidiyoruz Eylül.

Eylül:Ne?Nereye ya ben gelemem.

Serkan:Hadi kimliğini falan al.

Eylül:Serkan saçmalıyorsun.

Onu dinlemeden odasındaki çantasını alıp aşağıya indim.İnatla kapıda dikiliyordu..

Eylül:Gelmiyorum.

Serkan:Geliyorsun ben nereye sen oraya.

Eylül:Ya Serkan.

Serkan:Hadi..

Arabanın kapısını açıp onu kucağıma aldım ve arabaya bindirip bende sürücü koltuğuna geçip gazladım.

-Bölüm Sonu

Buyrunuz bölüm şey..yorumlar biraz artsa?

-Bölüm Sonu

Aşk UykusuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin