EYLÜL
Barış neden gelmişti ki?Bana aşık olduğunu söylediğinden beri huzursuz oluyordum.Ben Serkan'a aşıktım..Ondan başkasıyla olamazdım asla..Bu ayrılık sayesinde buna emin olmuştum.Eylül:Barış gider misin evimin önünden?
Barış:Serkan'ı sevemezssin Eylül.Ona geri dönmene izin vermiyorum anladın mı asla bunu yapmayacaksın.
Eylül:Sanane be!Sen kim oluyorsun ki!
Barış:Kader ortağı olduğumuzu sanardım yanıldım galiba..Melodi gelmedi..Gününü gün ediyor hâlâ..Sende Serkan'a nefret beslemiyor muydun!
Eylül:Nefret değil aşk..Tutku anladın mı?Ne olursa olsun seviyorum Serkan'ı.Denemedik mi hı söylesene !Kopamadım ondan..Yapamıyorum görmek istiyorum onu..Ellerimi tutsun istiyorum Barış..
Barış:Aldattı seni o Eylül..Bunları sen anlatmadın mı bana söylesene ne oldu sana öfkene ne oldu söylesene ya!
Eylül:Soğudu içim..Aşkım güçlü geldi Barış.Bunu bir daha sorgulama ben Serkan'ı seviyorum...Biz yeniden başladık..Hatalarımızdan ders alarak.
Barış:Aldattı seni..Ben seni severdim Eylül üzmezdim ki seni hiç.Ellerini tutardım..
Eylül:Barış ben sana karşı hiçbir şey hissedemem.Yapma zorlama..
Barış:Niye lan!Çirkin miyim hı?Neden sarışın değilim diye mi sevmedin beni Eylül!
Eylül:Barış daha fazla zorlama çekil evime gireceğim.
Barış:Serkan üzecek seni çok üzecek ağlayacaksın yine Eylül.
Eylül:Ağlarsam da toplarım kendimi..Bu kez Serkan ile ağlarım Barış.Bu saaten sonra hayatımın erkeği ile ağlar güler kavga ederim.Ama üçüncü kişi asla giremez..Hadi çekil..
Bir şey demedi ve ilerledi.Kıpkırmızı olmuştu gözleri!
SERKAN
Babam ve annemle akşam yemeğinde buluşunca babam yine konuşmaya başlamıştı.Tevfik:Serkan birkaç şirket özellikle seni istedi oğlum.Artık çalışmaya başlasana sen..
Serkan:Sevgili kayınpederim beni şirkete aldı babacım.
Tevfik:Bülent sana iş verdi inanmıyorum buna.Sen hem kızını üz hem de işe alsın.
Serkan:Ya ister inan ister inanma ama gerçek olan bu.
Tevfik:Gerçek olan öyle mi?Bülent sana güvenmiş..
Nazan:Gitme oğlumun üzerine Tevfik.Hem belli ki gelinle arasını düzeltmiş.
Serkan:Evet annecim.Nesrin teyzenin vefatı sonrası biz ayrılığın yanlış olduğunu anlayıp hatalardan da ders çıkardık.Tek ben değil ikimizde..
Nazan:Eh evlenin hemen..
Serkan:Annecim daha erken Nesrin teyzenin acısı daha taze biliyorsun.
Nazan:Hm..Haklısın oğlum.Eylül kızımı getir sen birer kahve içeriz.
Serkan:Tamam yarın aa yarın işe başlıyorum ama annecim olmaz.
Nazan:Akşama getir beraber gelirsiniz tamam mı!
Tevfik:Nazan rahat bırak çocukları hayatım..
Kapı çalınınca gidip açtığımda Ahsen teyzeyi gördüm..Babamın eski aşkı olduğunu öğrendikten sonra ilk kez karşılaşmıştık..
Ahsen:Serkan beni içeri almıyor musun?
Nazan:Aa Ahsenim gelmiş..Hoşgeldin nerelerdesin?
Ahsen:Buradayım biraz tatil yapıp geldim gittiğin kadar git işte dönüşün eve oluyor.
Nazan:Hadi birer kahve yudumlayalım.
Ahsen:Kızım evde çok durmayacağım canım o da yeni yeni alışmaya başladı..
Nazan:Şu meşhur kızı sonunda göreceğiz desene Ahsen.Prenses..
Ahsen:Cadı bence ne prensesi?
Nazan:Ahaha..Olsun ya..
SONGÜL
Gözlerimi hastanede açtığımda başımda dikilen Mert'i gördüm.Ferhat Bey ile birlikte..Mert:İyi misin?
Ferhat:Bebek iyi Songül..Merak etme.
Songül:Benim başım ağrıyor..
Ferhat:Hafif bir sarsıntı oldu ama daha iyi olacaksın.Sonuçta sen benim torunumu taşıyorsun!
Songül:A-ama..
Ferhat:Aması falan yok..O kadar!
Ferhat Bey çıkınca Mert öfke ile baktı bana!
Mert:Sen salak mısın başıma çıkardın bu bebeği!
Songül:O bizim...Bizim yavrumuz..
Mert:İnan umrumda değil.
Kapıyı kapatıp çıkarken benimse gözlerimden damlıyordu!
-Bölüm Sonu
Şu votelere el atarsanız sevineceğim..Hoşçakalın!
-Esraa
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Aşk Uykusu
FanfictionEvlilik arefesinde olan bir çift nasıl olurda her şeyi başa sarar?