Finally You're Mine

Chapter 5

Sam's POV

（＾ｖ＾）

GOOD MORNING!!!

Ganiyan lang dapat lagi Samantha!
Smile lang! Naniniwala kase ako sa kasabihang,

H'wag mong problemahin ang problema, hayaan mong ang problema ang mamoblema sa 'yong ganda.

（＾ｖ＾）

Ayan, haha! Kailangan lagi lang happy right? So, ano ng gagawin natin ngayon self?

Ummmmmmmmmm?

Ummmmmmmmm?

Ummmmmmmm?

Ummmmmmm?

Ummmmmm?

Ummmmm?

Ummmm?

Ummm?

Sampung minuto nang nagmeeting ang mga natitirang braincells ko, pero wala akong maisip na pwepwedeng gawin ngayon wala kaming pasok.

Ano bang pwedeng gawin? Nabobored na ako ha!

Nakapaglaba naman na ako, nagtupi na rin. Wala namang lilinisin sa apartment at may sched naman kami ng paglilinis.

Bumangon na lang ako at nagtoothbrush muna at ginawa ang aking moring routine. Paglabas ko ng CR nakita kong ang sarap ng tulog ni Ky. Biglang may pumasok na magandang ideya sa utak ko.

Evil grin.

Saan ko na nga ba nilagay pentelpen ko?

HA HA HA HA HA !

Gaga ka ah! Dahil sa'yo nasira phone ko at hanggang ngayon 'di ko pa rin nakukuha! Mabuti na lang may hindi ginagamit na phone si Kitty at pinahiram ako! Hindi ka man lang nahiya, hmp!

Hmm. Tignan natin ngayon!

Lumapit ako sa kanya at sinimulan ko na ang aking malupitang revenge! Lumabas ako ng kwarto namin ng may ngiti sa labi.

Napakagandang panimula sa umaga.
(^.^)

"Mornin' Sandy!" Nagulantang naman si Sandy sa biglang pagbati ko sa kanya at titig siya sa lapad ng ngiti ko.

"Morning Sammy? Aga mo ngayon a, wagas pa makangiti." Sagot niya sa akin habang abala pa rin sa pagluluto. Siya ang aming dearest mother dito sa apartment, all around ang gaga.

"Ano 'yan?" Tanong ko sa kanya habang papalapit sa kanya.

Napapikit ako nang naamoy ko ang niluluto niya. Sinangag! Bawang pa lang ulam na, yum yum!

"Itsura mo?" Natatawang tanong niya.

"Itsurang nagugutuman. Hindi pa ba pwedeng kumain?"