28.BÖLÜM *KAZA*

26.2K 1.4K 735
                                    

İyi okumalar.✨

Medyada Anıl🌸

Ahenk'in Ağzından

Emre ile el ele bizimkilerin yanına çıkınca hiç şaşırmadılar. Ama ben bu duruma şaşırdım.

"Emreaşkım hayırlı olsun. Daha seninle Gumball'u izlediğimiz gün dün gibi aklımda."dedi Can sahte göz yaşlarını silerek.

"Zaten dün uyumadın ve bizi de uyutmayıp zorla o mavi yaratığı izlettin."diye homurdandı Emre.

"Olabilir ama konumuz bu değil Emreaşkım. Sizin adınıza çok sevindim."dedi Can.

Diğerleri de tebrik edince Emre'ye baktım. Bana gülümseyerek bakıyordu. Ben de ona gülümseyince beni kendisine çekip sarıldı. Ben de bu anı bekliyormuşum gibi ona sarıldım.

"Can sürekli bu anlarımızı bozuyorsun. Ve Ahenk sürekli benden ayrılıyordu. Ama şimdi bozsan bile izin vermem."dedi Emre.

Gülümseyerek Emre'ye biraz daha sokuldum. Artık burada kalabilirim.

"Olsun Emreaşkım ben yine bozarım."diyerek sırıttı Can.

"Ya sabır."dedi Emre.

Ece ve Dolunay'a baktığımda bize 32 diş sırıtarak baktıklarını görünce onlara göz devirdim.

"Emre ben üstümü değiştirip geleyim."dedim üstümdeki kıyafetlere bakarak. Emre kafasını salladı. Hızlı adımlarla kabinlere doğru ilerledim. Çıktığım kabine tekrar girip hızlıca üstümü değiştirdim. Kıyafetleri elime alıp kabinden çıktım. Emre beni görünce gülümsedi.

"Neyse arkadaşlar biz oyunumuzu da oynadığımıza göre ben ve Ahenk bundan sonra birlikte bir şeyler yapacağız."diyerek beni kolumdan tutup çekiştirdi Emre. Elindekileri zar zor Dolunay'ın eline tutuşturdum.

"Tövbe Emreaşkım."diye bağırdı Can. Emre onu takmayarak yürümeye devam etti. Aklıma berem gelince Emre'ye seslendim.

"Emre dur berem kaldı."

Emre durunca hızla beremi bıraktığım yere gittim ama yerinde bulamadım. Nereye koydum ben onu?

"Kanka?"Can'ın bana seslenmesi ile ona döndüm. Beremi bana uzatınca gülümseyerek elinden aldım. Emre'nin yanına gidince beremi kafama geçirecektim ama Emre izin vermeyip elimden aldı. Bereyi kafama taktıktan sonra alnımdan öpüp elimden tuttu. Gülümseyerek ben de onun elini tuttum. AVM'den çıkınca Emre'nin arabasına bindik.

"Ee ne yapalım sevgilim?"dedi Emre sevgilim kelimesine vurgu yaparak.

"Se-sevgilim mi?"dedim şaşkınlıkla.

"Evet sevgilim. Değil misin?"dedi gülerek.

"Öyle mi?"dedim şaşkınlıkla.

"Ahenk çok safsın be güzelim."diyerek burnumun ucuna vurdu. Ben daha sevgilim demesininin şokunu atlatamamışken o bana güzelim diyor. İki güne zor çıkarım ben. Kalbimin hızlı hızlı atmasına aldırmadan gülümsedim.

"Slk şey ya Batu ne olacak?"
Batu mu?

"Evet Batu. Çocuk seni seviyordu ve sizin sevgili olduğunuzu öğrenirse çok kötü olacak."
Hiç bir şey yapamaz.

"Emin misin?"
Belki.

Yüzüm asılınca Emre kaşlarını çatarak bana bakmaya başladı.

"Ahenk ne oldu?"dedi.

"Şey Emre ben şey düşündüm. Yani şey Batu..."diyerek sustum.

Emre derin bir nefes alıp yola baktı. Sonra tekrar bana dönüp konuşmaya başladı.

KOLEJE DÜŞTÜK (Düzenlenecek.)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin