KOLEJE DÜŞTÜK (Düzenlenecek.)

46.BÖLÜM *KALBİM ACIYOR*

İyi okumalar.✨

Medyada Emre🌸

Batu'nun Ağzından

Kolumun dürtüklenmesiyle homurdanıp uyumaya devam ettim.

"Batu uyansana."dedi Asi sessizce.

"Ne istiyorsun kızım? Bırak uyuyayım. Sen de gel şuraya"diyerek kolundan tutup onu da kendime çektim.

"Ya Batu kapı çalıyor."dedi kollarımın arasından çıkmaya çalışarak.

"Kapı mı? Saat kaç?"dedim gözlerimi açıp ona bakarak.

"Bire geliyor."dedi. Kim lan bu saatte? Yataktan çıkıp kapıya doğru ilerledim. Odadan çıkıp merdivenlerden aşağı indim. Dış kapıya gelince kapıyı açtım. Karşımda Dolunay'ı görünce şaşırdım.

"Dolunay?"dedim. Kafasını yerden kaldırıp yaşlı gözlerle bana bakmaya başlayınca bu sefer kaşlarım çatıldı. Asi'de arkamdan gelip gelen kişinin kim olduğuna baktı. Dolunay Asi'yi görünce şaşırdı.

"Ben...galiba yanlış bir zamanda geldim."dedi çatallaşmış sesiyle.

"Hayır Dolunay. Gel, içeri gir."dedim kenara çekilerek. Dolunay içeriye girip salona doğru ilerledi.

"Batu bu kız, o gün karakolun önünde gördüğüm kız değil mi? Kim ve bu saatte burada, senin evinde ne işi var?"dedi Asi kaşlarını çatarak.

"Evet o. Sakın yanlış bir şey düşünme Asi, o benim kuzenim."diyerek ben de salona doğru ilerledim. Dolunay koltuğa oturmuştu ve başını önüne eğmiş elleriyle oynuyordu. Yanına oturup koluna dokundum. Asi'de gelip karşımıza oturdu.

"Dolunay, sorun ne?"dedim. Bakışlarını ellerinden çekip bana çevirdi.

"Beni terk etti."dedi fısıldayarak.

"Kim? Anıl mı?"dedim şaşkınlıkla.

Kafasını salladı.

"Ama o seni çok seviyordu."dedim.

"Yalanmış hepsi. Beni hiç sevmemiş. Gelip ortada hiç bir neden yokken beni terk etti."diyerek ağlamaya başladı. Şaşkınlığımı üstümden atıp onu kendime çektim ve sarıldım.

"Ben onu çok seviyorum Batu."dedi daha çok ağlayarak. Bir şey demeden saçlarını okşadım. Bu nasıl olur? Bu işin içinde bir iş var. Anıl Dolunay'ı canından bile çok seviyordu ben onun Dolunay'a beslediği duyguların yalan olduğunu sanmıyorum. Asi'ye baktığımda üzgün bir şekilde Dolunay'a baktığını gördüm.

"Dolunay hadi seni misafir odasına çıkarayım, uyu biraz."dedim. Kafasını omzumdan kaldırıp bana baktı.

"Batu ben sizi rahatsız etmeyeyim..."sözünü tamamlamasına izin vermeden konuşacaktım ki Asi benden önce davrandı.

"Dolunay saçmalama. Gel ben sana yardım edeyim."diyerek ayağa kalktı. Gelip Dolunay'ın kolundan tutup ayağa kaldırdı. Onun bu hareketi beni çok mutlu etmişti. Asi Dolunay ile birlikte yukarıya çıkınca ben de kafamı koltuğa yaslayıp gözlerimi kapattım.

Bu nasıl olur? Anıl Dolunay'ı çok seviyordu. Ne kadar düşünsem de bir sonuç çıkartamadım. Kısa bir süre sonra koltuğun sol tarağı çökünce gözlerimi açıp sol tarafıma baktım. Asi bana üzgün gözlerle bakıyordu.

"Batu, bana kızgın mısın?"diye mırıldandı.

"Neden?"dedim kaşlarımı çatarak.

"Kapının önünde söylediklerim yüzünden."dedi. Gülerek kafamı iki yana salladım.