KOLEJE DÜŞTÜK (Düzenlenecek.)

41.BÖLÜM *SENİ KORUYAMIYORUM*

İyi okumalar.✨

Medyada Dolunay🌸

Ahenk'in Ağzından

Karşımda gördüğüm kişiyle ne yapacağımı ve ne söyleyeceğimi şaşırmış bir durumda Emre'ye döndüm. Onun da durumu benden farklı değildi. Ama bu nasıl olur? Böyle bir şey yapabilecek kadar güçlü mü?

"Merve?"dedim şaşkınlıkla.

"Bu kadar şaşırmanıza gerek yoktu aslında."diye sırıtıp bize doğru gelmeye başladı. Sinirli bir şekilde tam ona doğru ilerliyordum ki yanımda duran adam kolumu tutup bana engel oldu.

"Aaa Ahenkciğim sakin ol."diyerek tam önümde durdu.

"Merve seni parçalarım. Ne istiyorsun bizden?"diyerek ona doğru atıldım ama adam bu sefer kolumu daha çok sıkıp bana yine engel oldu.

"Al senim olsun kolum."diye homurdandım.

"Ne istediğimi az çok tahmin edebilirsin."diyerek arkasını döndü ve Emre'ye doğru ilerledi.

"Ah Emre seni böyle çaresiz görebileceğim hiç aklıma gelmezdi."diyerek sırıttı.

"Merve seni öldürmemem için bana tek bir neden söyle."diye tısladı Emre dişlerinin arasından.

"Şu an da bu söylediğin mümkün olmayacağı için bu sorunu cevaplamayacağım."dedi ve adamlardan birine gözleriyle bir yeri işaret etti. Adam kafasını sallayıp yanımızdan uzaklaştı.

"Ahenk otursana."diyerek bana bir sandalyeyi gösterdi.

"İstemez."diyerek homurdandım.

Kısa bir süre sonra adam elinde iple geri geldi. Kaşlarımı çatıp ne olduğunu anlamaya çalıştım. Merve adamın elindeki ipleri alıp bana doğru ilerledi.

"Al."diyerek ipleri bana uzattı. Anlamadığım için kaşlarımı çattım.

"Ne yapacağım bunu? Yoksa seni boğmam için mi?"dedim sırıtarak.

"Şu an bu durumdayken espri yapma istersen, senin iyiliğin için. Şimdi al şu ipleri ve dediğimi yap."dedi kaşlarını çatarak. Ay götüm.

Kolumu adamın elinde sert bir şekilde kendime çekip Merve'nin elindeki ipleri aldım.

"Şimdi bu iplerle Emre'nin ellerini ve ayaklarını bağla."dedi.

"Ne? Böyle bir şey yapmam."dedim.

"Başka şansın varmış gibi konuşuyorsun."dedi sırıtarak.

"Ahenk ne istiyorsa yap."dedi Emre. Emre'ye baktığımda kaşları çatık bir şekilde Merve'ye bakıyordu. Kaşlarımı çatarak Emre'ye doğru ilerledim. Emre'nin arkasında duran adama sinirli bir bakış atıp Emre'nin arkasına geçtim. Emre ellerini sandalyenin arkasından uzatınca iple ellerini bağlamaya başladım.

"Sıkı bağla."diye uyardı Merve.

Kendi kendime homurdanmaya başladım.

"Senin o kızıl kafanı kıvılcım çıkana kadar duvara sürtüp İstanbul'un tüm elektriğini karşılayacağım göreceksin."

"Senden korkmaya başlıyorum."dedi Emre kafasını çevirip bana bakmaya çalışarak. Ben de gülerek yerimden doğruldum ve bu sefer de Emre'nin ayaklarını bağlamak için önüne geçtim. Emre'nin ayaklarının dibinde durup yere çömeldim. Elimdeki iplerle bu sefer ayaklarını bağlamaya başladım.

"Ahenk?"

Emre'nin bana seslenmesi ile kafamı kaldırıp ona baktım.

"Şu an neler oluyor? Neden buradayız? Hiçbirine verebilecek mantıklı bir açıklamam olmasa da sana bir şey olmasına izin vermeyeceğim. Tamam mı güzelim?"dedi gülümseyerek.