KOLEJE DÜŞTÜK (Düzenlenecek.)

25.BÖLÜM *FARK ETMİYOR*

İyi okumalar.✨

Medyada Ece🌸

Ahenk'in Ağzından

Emre'yle aynı evde kalmak mı? Ay kalbime bir şeyler oluyor.

"Adaletin bu mu dünya?"
Ne diyorsun Şükufe?

"Mis gibi Batu varken Emre ile mi aynı evde kalacaksın?"
Ne Batu'su be? Sanki ben istedim.

"İstemedin ama bakıyorum da çok mutlusun."
Sus Şükufe iftira atma bana.

"Anıl Can'ı susturur, sen beni."
Bak hala konuşuyor.

Yüzümdeki salak sırıtmayı silip boğazımı temizledim.

Kapı çalınca herkes birbirine bakmaya başladı.

"Kızım kalk kapıya bak."dedi annem.

"Neden ben?"dedim homurdanarak.

"Haklısın kızım evin kızı Dolunay senin bakman çok saçma olur."dedi annem sırıtarak.

"Bak anne nefesimi tutarım."dedim Selena dizisindeki Kıvılcım gibi.

"Tut kızım tut elin değmişken kapının kolunu da tut da açıver kapıyı."dedi annem.

"Ay keseceğim kendimi."diyerek ayağa kalktım.

Bizimkilere baktığımda gülmemek için kendilerini zor tuttuklarını gördüm.

"Gülün gülün."dememle gülmeye başladılar. Gözlerimi devirip kapıya doğru ilerledim. Kapıyı açtım.

"Kızım neredesiniz siz? Neden açmıyorsunuz kapıyı?"diyerek içeri girdi babam.

"Hoşgeldin baba. Kapıyı kimin açacağını tartışıyorduk."

Gülerek içeri girdi. Ben de kapıyı kapatıp babamın arkasından salona girdim.

"Misafirlerimiz var sanırım?"dedi koltuğa oturarak.

"Evet Okan misafirlerimiz var. Bunlar, inanması zor ama Ahenk'in arkadaşları."dedi annem. Söylediğine gözlerimi devirdim sadece.

"Ben Okan Ahenk'in babasıyım."dedi babam.

"Ben de Can, Okan amca. Ahenk'in biricik kankası."dedi Can öne atılarak.

"Babacığım bu Can benim kankam. Bu Ece okulda ilk onunla tanışmıştım. Bu Dolunay, bu Anıl, bu da Emre okulun sahibisinin oğlu."diyerek hepsini tanıttım.

"Memnun oldum çocuklar. Ben bi elimi yüzümü yıkayıp geleyim."diyerek ayağa kalktı. Babam salondan çıkınca Dolunay konuşmaya başladı.

"Zeynep teyze biz rahatsızlık vermeyelim."dedi çekinerek.

"Duymamış olayım."dedi annem yalancı bir kızgınlıkla.

Gülümseyerek kafasını salladı Dolunay.

"Anne biz benim odama gitsek?"diye sordum.

"Tamam kızım gidin."dedi annem.

Bizimkilere bakınca ayağa kalktıklarını gördüm.

"Kanka ben bir lavaboya gidip sonra geleceğim."diyerek önden yürümeye başladı Can. Allah seni ne yapmasın Can.

"Bir dakika bir dakika. Sen lavabonun yerini nereden biliyorsun Can?"diye sordu annem şüpheyle.

"Çok güzel bir soru...Nereden biliyorum?...Bilmiyorum ki...Sadece tahmin ettim."diyerek sırıttı. Milletçe alkışlıyoruz seni Can.

Annem bir şey demeden kafasını sallayıp mutfağa gitti.