KOLEJE DÜŞTÜK (Düzenlenecek.)

104.BÖLÜM *ÇOK YAKINDA*

İyi okumalar.✨

Medya da Can🌸

(Hayvanları sevenleri sevin.🙂)

Dolunay'ın Ağzından

"Ece bunun rengi sanki bana yakışmadı ya."dedim üzgünce ve giydiğim bindallının eteklerinden tutup Ece'ye döndüm.

"Bence güzel oldu, Ahenk sen ne dersin?"diyerek koltukta oturan Ahenk'e bakışlarını çevirince ben de Ahenk'e baktım.

Ahenk bana ve Ece'ye birkaç saniye ifadesizce baktıktan sonra gülümsedi.

"Sabahtan beri girdiğimiz 6.dükkan, denediğiniz 23.kıyafet ve 23.kez aynı soruyu soruşun. Acaba sorun kıyafette değil de sende olabilir mi?"deyince gözlerimi kıstım.

"Sana fikrini soranda kabahat."dedim sinirle.

"A-a delinin zoruna bak. Ben mi dedim gelip beni şirketten sürükleyerek çıkartartıp buraya getirin diye? Kendi işinizi kendiniz görün o zaman."deyince bir şey demeyip Ece'ye baktım.

"Belki de başka gün yine geliriz."diye mırıldanınca Ahenk hızla yerinden kalktı.

"Yarabbim bu kızın ağzından bal damlıyor, bence de bugünlük bu kadar yeter hem ben kocamı özledim, gidip onu görmek istiyorum."

"Bu nasıl bir koca aşkıdır?"diyerek gülen Ece'ye ben de katıldım.

"Yakında siz de anlarsınız o dalga geçtiğiniz koca aşkını, o zaman ben hatırlatırım size bunu."dedi Ahenk.

"Tamam ben üstümü değiştirip geleyim, daha akşam için kuaföre gidip saçlarımızı yapacağız, malum kız isteme var."dedim gülümseyerek.

"Aa Dolunay beni şaşırtıyorsun, nasıl aklına geldi akşam kız isteme olduğu?"dedi Ahenk şaşırmış gibi yaparak.

"Dalga geçme benimle be. Sanki sen hiç heyecanlanmadın?"

"Bu kadar heyecanlanmadığıma eminim."dedi sırıtarak.

Ona aldırış etmeden arkamı dönüp kabine doğru ilerledim. Kabine girip hızlıca üstümü değiştirdim ve Ahenk'in deyişiyle dendiğim 23.bindallıyı da alıp kabinden çıktım. Ahenk ve Ece bıraktığım yerde muhabbet ediyorlardı. Elimdekini yakınımdaki askılıklardan birine asıp onların yanına gittim.

"Tamamdır gidebiliriz."dedim.

"Henüz değil."dedi Ece, Ahenk'e bakıp sırıtarak.

"Seni döverim Ece."dedi Ahenk işaret parmağını Ece'ye sallayarak.

"Şiddet mi? Aa çok ayıp Ahenk, hele senin gibi bir kıza hiç yakışmıyor."

"Neler oluyor?"dedim anlamayarak.

"Ahenk..."

"Bak anlattığıma pişman etme beni Ece."dedi Ahenk, Ece'nin sözünü keserek.

"Hayattaki tek pişmanlığın bu olsun Ahenk."dedikten sonra bana baktı Ece.

"Ahenk gece uyurken ayıcıklı eşofmanlarını giyiyormuş, arada da Emre'nin tişörtlerini giyiyormuş."deyince kaşlarım şaşkınlıkla havaya kalktı.

"Ay sen ciddi misin?"dedim şaşkınlıkla.

"Ya çok ciddi, öyle böyle değil ama baya baya ciddi. Bak beni eğer bir şeye zorlarsanız akşam Anıl ve Can sizi anneannemden istediklerinde aklına girerim, sizi vermesine izin vermem, evde kalır turşunuzu kurarsınız."dedi tehditkar bir ses tonuyla. Ona aldırmadan Ece'ye döndüm.