106.BÖLÜM *SENİ BIRAKMAM*

8.7K 627 413
                                    

İyi okumalar.

Medyada Anıl🌸

Savaş'ın Ağzından

Elimdeki silahı yanımdaki masanın üstüne koydum ve oturduğum koltukta biraz daha arkama yaslanıp karşımdaki duvarlara asılı olan Asi'nin resimlerine baktım.

Çok güzeldi, çok güzel bakıyordu o gözleri, çok güzel gülüyordu ama bana değil, bir başkasına gülüyordu. Bu canımı yakıyordu hem de fazlasıyla. Bu düşünceyle ellerim yumruk oldu.

Ama az kaldı, çok az kaldı. Bugünden sonra benim olacaksın Asi, ne Batu ne de bir başkası buna engel olabilecek.

Yavaşça yerimden kalkıp masanın üstüne bıraktığım silahı elime aldım ve bacağımın ağrısı yüzünden yavaş adımlarla kapıya doğru ilerledim.

Planımı uygulamanın tam vakti olduğu için dış kapıya doğru yöneldim. Kapının önüne gelince elimdeki silahı belime yerleştirip evden çıktım ve arabama doğru gittim.

Arabaya bindikten sonra hiç vakit kaybetmeden arabayı çalıştırdım ve Ece'nin dans dersi verdiği yere doğru sürdüm arabayı.

Bana hiçbiriniz engel olamayacaksınız, bu sefer buna izin vermeyeceğim.

Kısa bir süre sonra dans kursuna gelince arabayı durdurup etrafa baktım, çok geç olmasa da görünürde kimse yoktu. Kapıyı açıp arabadan indim ve arabanın arka kapısını da açıp koltuğun üstündeki benzin bidonunu elime aldım. Kapıyı geri kapatıp dans kursuna doğru ilerledim. Ece'nin odasının penceresinin önünde durup içeriye baktım, içeride sadece Ece ve sevgilisi olacak çocuk vardı. Ece dans ediyordu ve Can'da ona ayak uydurmaya çalışıyordu.

Yavaş adımlarla kapıya doğru ilerledim. İçeriye girip etrafa baktım, onların bulunduğu odanın kapısı açıktı ama beni göremezlerdi.

Hızlı olmam gerektiği için elimdeki bidonun kapağını açtım ve benzini etrafa dökmeye başladım, şu an müzik sesinden dolayı benzinin yere dökülürken çıkarttığı ses beni endişelendirmiyordu.

Bidonun içindeki benzini her tarafa döktüğümden emin olduktan sonra bidonu gürültülü bir şekilde duvara doğru attım. Birkaç saniye sonra müzik sesi kesilince cebimden çıkarttığım kibrit kutusundan bir tane kibrit çıkarttım.

Ece ve Can odadan çıkınca anlamayarak etrafa baktılar, beni ilk fark eden Ece olmuştu.

"Senin ne işin var burda?"

Ece'nin sesiyle Can'da bakışlarını bana çevirdi.

"Üzgünüm kardeşim, amacım sana zarar vermek değildi ama Can senin yanında olduğu için sen de zarar göreceksin."dedim gülümseyerek.

"Bırak Ece gitsin."dedi Can kaşlarını çatarak.

"Sizi ayırmak istemiyorum."dedikten sonra kibriti kutuya sürtüp yanmasını sağladım.

"Umarım diğer dünyada da birleşirsiniz."diyerek kibriti yere attım. Çıkan alevlerle birlikte bir adım geri gittim, son kez Can ve Ece'ye baktıktan sonra içeriden çıktım.

Amacım sadece Can, Anıl, Emre ve Batu'ya zarar vermekti ama Can, Ece'nin yanından ayrılmadığı için kendi sevgilisini tehlikeye atmıştı.

Arabama binip Emre'lerin şirketine doğru sürdüm. Telefonum çalınca cebimden çıkartıp kim olduğuna bakmadan açtım ve kulağıma götürdüm.

"Ne var?"

"Abi, Anıl çıktı şirketten."

"Frenlerini kestin değil mi?"

KOLEJE DÜŞTÜK (Düzenlenecek.)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin