KOLEJE DÜŞTÜK (Düzenlenecek.)

62.BÖLÜM *İYİ UYKULAR KIVIRCIĞIM*

İyi okumalar.✨

Medyada Ahenk🌸

Ahenk'in Ağzından

"Kız kalksana okula geç kalacaksın."

"Anne biraz daha uyuyayım sonra valla kalkacağım."dedim örtüyü kafama çekerek. Örtü bir anda üstümden çekince uyumaya devam ettim.

"Kız kalk. Dün okula gitmediği biliyorum."

Hızla gözlerimi açıp yerimden doğruldum.

"Buray söyledi değil mi?"dedim gözlerimi kısarak.

"Evet ve şimdi kalkıp okula gidiyorsun."diyerek katladığı örtüyü yatağımın üstüne bıraktı. Annem odadan çıkınca somurtarak yatağımdan çıkıp dolabıma doğru ilerledim.

Emre'nin bana süpriz yaptığı günün üstünden iki gün geçmişti. Dün okula gitmeyip Emre'yle bir şeyler yapmıştık. Annemler de dün akşam gelmişti. Ben uyumaya gidince de Buray beni anneme söylemiş. Gösteririm ben sana gününü.

Dolaptan kendime bir pantolon ve siyah tişört çıkarttım. Onları hızlıca üstüme geçirip odadan çıktım. Banyoya gidip işlerimi hallettim ve aynanın karşısına geçtim. Önce dişlerimi fırçaladım, sonra elimi yüzümü yıkadım ve en son da saçlarımı tarayıp örmeye başladım. Evet saçlarımı kendim örebiliyorum. Doğuştan gelen bir yetenek.

"Yalanını yesinler. Sen üç sene boyunca internetten video izleyip saçlarını örmeye çalışmadın mı? Öremeyince de eline makası alıp saçlarını kesmeye çalışmadın mı?"
Sen neden her yerden çıkıyorsun?

Tamam belki öyle olabilir.

İşlerim bitince banyodan çıkıp salona gittim. Buray koltukta oturmuş televizyon izliyordu. Yavaş adımlarla ona doğru gidip arkasında durdum. Kafasına bir tane vurdum. Hızlıca bana dönüp kafasını ovuşturdu.

"Ne vuruyorsun lan kafama?"dedi sinirle.

"Sen neden anneme beni ispikliyorsun?"

"Sen de Almila'yle beni odaya kilitlemeseydin."dedi kaşlarını çatarak. Öyle olmuştu değil mi? Sırıttım.

"Bir daha olsa bir daha yaparım. Pişman değilim."dedim ve mutfağa doğru ilerledim. Bunların arasını en kısa zamanda yapmalıyım.

Mutfağa girdiğimde herkesin kahvaltı ettiğini gördüm.

"Günaydın canım ailem."diyerek Almila'nın ve anneannemin arasına oturdum. Günaydın diyerek bana karşılık verdiler.

"Nasılsın Neriman Sultan?"dedim anneanneme bakarak.

"İyiyim kızım sen nasılsın?"

"İşte öyle sürünüp gidiyoruz."dedim.

"Kızım?"dedi annem. Haydi bakalım Ahenk gazabın mübarek olsun.

"Efendim anneciğim?"

"Okula neden gitmedin?"dedi.

"Şey anneciğim..."

"Ben biliyorum neden gitmediğini, benim haberim vardı. Karışmayın kıza."dedi anneannem. Şaşkınlıkla anneanneme döndüm. Bana gülümseyip tekrar anneme döndü. Anneannem ya.

"Ama anne..."dedi annem.

"Benim haberim vardı dedim ya."

Annem bir bir şey demeden önüne döndü. Buray'da gelip karşımıza oturunca ben de kahvaltımı etmeye başladım.